orunlama

orunlama

a. tiy. Bir konunun yerine onunla benzerlikleri olan bir başka konuyu anlatma.

orunlama Fr. substitution

Bir kelimenin başka bir kelime anlamını alarak onun yerine geçmesi : Gece kelimesinin tün anlamına geçerek onun yerine kullanılması gibi.

orunlama Osm. İstiarei temsiliye

(Söz sanatı terimi) Bir konunun yerine, onunla benzerlikleri olan başka bir konuyu geliştirerek ötekini anlatma, ki uzun bir iğretilemeden ibarettir. (ORUNLAMALI, Allégorique).

orunlama İng. allegory

1. Bir konunun yerine onunla benzerlikleri olan başka bir konuyu geliştirerek öbürünü anlatma. 2. Birtakım soyut ya da somut kavramları kişileştirerek seyirciye iletme.

---