oruç

oruç, -cu Far. r°ze

a. 1. din b. Tanrı'ya ibadet amacıyla yeme, içme vb. şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma: “Eh, biz her vakit duamızı, orucumuzu eksik etmeyiz, çok şükür!” -N. Cumalı. 2. mec. Çok sevilen veya istenen şeylerden uzak durma.

< Far. rûze) oruç

Oruç Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Tanrı'ya ibadet amacıyla yeme, içme vb. şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma.2. Çok sevilen veya istenen şeylerden uzak durma.

Oruç

Samsun ili, Vezirköprü ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

oruç ile benzer kelimeler

gâvura kızıp oruç yemek (veya bozmak) başkasına kızıp kendine zararlı olan bir iş yapmak.

oruç açmak vakit geldiğinde oruç bozmak, iftar etmek. İftar etmek, oruç bozmak.

oruç ayı Ramazan.

oruç bayramı Ramazan bayramı.

oruç bozmak bir şey yiyerek, içerek orucunu kesmek veya sona erdirmek: “Akşam Rabia ile beraber oruç bozuyor, iftar ediyoruz.” -H. E. Adıvar.

oruç geceleri Ramazan geceleri.

oruç sınmak Oruç bozulmak.

oruç tutma İng. fasting Kutsal sayılan günlerde ve zamanlarda, erginleme törenlerinde, kimi büyüsel işlemlerde, belirli bir süreyi gerektiren yeminlerde, ya bütün gün hiç bir şey yememe ya da belirli şeyleri yemeden, içmeden kaçınma.

---