ortaç

ortaç, -cı

a. db. Sıfat-fiil.

ortaç

Tepe.

ortaç İng. participle

(I) Bilişimsel dilbilimde, eylemden çekim yoluyla türetilen sıfat ya da ad gibi kullanılan sözcük türü.

ortaç İng. centroid

(II) Bilgi erişimde, derlemdeki belgeleri kümelemede kullanılan ve kavramsal konumu bakımından kümenin ortası niteliği taşıyacağı hesaplandığı için tüm kümeyi göstermek üzere varsayılan bir belge vektörü.

ortaç Osm. feri fiil

Fiil kökünden yapılan ve fiil gibi zaman bildirerek nesne alabildiği için, fiil ve isimle ortak sayılan kelime: İstanbula akşamları kalkan tren gibi.

ortaç İng. participle

(Derleme., sıfat-fiil) Tümleç alabilen, ad ve sıfat gibi kullanılan eylemsi: Hiç tanıdığım (tanı-dığ-ım) kalmadı; tanıdık (tanı-dık) insan, susamış (susa-mış) çocuk, susayan (susa-y-an) işçi, adı batası (bat-ası) odam, akar (ak-ar) su, dinmez (din-mez) ağrı, akacak (ak-acak) kan vb.

ortaç İng. median

Bir değer dağılımında, değerlerin yarısının kendisinden büyük, yarısının daha küçük olduğu değer.

ortaç İng. midline

Bir yamukta koşut olmayan kıyıların orta noktalarını birleştiren doğru.

ortaç

Mirasçı, veliaht.

Ortaç Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Tepe. 2. Mirasçı. 3. Veliaht.

Ortaç

Diyarbakır ili, Kayacık bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Ortaç

Hakkâri ili, Yüksekova ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

ortaç ile benzer kelimeler

duyum ortaç Fr. Sensorium

ortaç çizge İng. centrography, centrogram Bölgesel ve yerel çevrebilim incelemelerinde kullanılan ve belli bir ortaca göre alansal özelliklerin dağılımını çizimle göstermek üzere çizinölçüm ve sayımbilim işlemlerini birleştiren yordam.

ortaç eğilim İng. central tendency Bir sıklık dağılımının ortalama özelliklerini yansıtan ve çeşitli ortalama değerleriyle gösterilen sayısal değer.

ortaç eğilim ölçümü bk. ortalama ölçümü.

---