orkestra

orkestra İt. orchestra

a. (orke'stra) müz. 1. Yaylı, üflemeli ve vurmalı çalgılar topluluğu: “Locadan çıkarken, davulu üstüne on lira atılan orkestra, zeybek havası çalmaya başlar.” -F. R. Atay. 2. tiy. Eski Yunan tiyatrolarında, sahne ve seyirciler arasındaki çember biçiminde koro yeri. 3. tiy. Bazı tiyatroların birinci katında sahne veya perdeye en yakın koltuklar: “Butterfly'ı ben orkestrada koltuktan seyrederken sen locada ... idin.” -H. C. Yalçın.

orkestra Dgr. Yun. orchestra

1. Antik Yunan tiyatro yapılarındaki proskene'nin önünde ve seyircilerin orta yerinde bulunan yuvarlak oyun alanı. Bu alan Roma tiyatrosunda yarım yuvarlak biçime girmiştir. 2. Çalgıcılar topluluğu.

orkestra Dgr. Yun.: orchestra

1. Koro yeri. Antik Yunan tiyatrosunda "proskene" (bugünkü sahne) ile seyirci arasındaki tam çember biçimindeki alan. Koro, ezgilerini bu alanda söyler, danslarını burada yapardı. Roma tiyatrosunda bu alan, yarım çember biçimini almış ve seyircileri buraya yerleştirilmiştir. 2. Çalgıcılar topluluğu.

---

orkestra ile benzer kelimeler

orkestra başyetkilisi İng. chief of music staff Bir tiyatroda müzisyenlerin başında bulunan en yetkili kişi.

orkestra çalışma yeri İng. orchestra rehearsal room Bir tiyatroda orkestra çalışmalarının yapıldığı yer.

orkestra çukuru a. Opera vb. müzikli gösterilerde izleyenlerin sahneyi görmesini engellemeyecek biçimde en öndeki koltuk sırası ile sahne arasında bulunan, orkestranın yer aldığı boşluk. İng. orchestra pit, pit Müzikli tiyatro gösteril...

orkestra sorumlusu İng. orchestra director Bir tiyatroda orkestranın işlemesinden ve yönetsel işlerinden sorumlu kişi.

orkestra yöneticisi İng. conductor Sinema/TV. Bir filmin müziklendirilmesinde ya da bir televizyon dinletisinde orkestrayı yöneten kimse.

orkestra yönetmeni İng. conductor, orchestra leader Orkestrayı yöneten, bir müzik yapıtını yönettiği orkestra ile yorumlayan ve uygulayan sanatçı.

---