ören kalsın

ören

a. Kalıntı.

1. Şehir. 2. Köy. 3. Şehir ya da ev yıkıntısı, kalıntı.

Mimar.

Bir aracı yapan (kimse).

Harçsız örülen duvar.

ören kuşu

Baykuş.

ören yer

Toprağı kuvvetli olan yer.

ören yeri

Şehir ya da ev yıkıntısı, kalıntı.

adamlık sende kalsın

1) “karşı taraf iyilik bilmese de sen yine iyilik et” anlamında kullanılan bir söz; 2) “bu işi nasıl olsa sana yaptıracaklar, bari kendiliğinden yap da onurunu koru” anlamında kullanılan bir söz.

aklında olsun (veya kalsın!)

“unutma!” anlamında kullanılan bir söz.

andır kalsın

Olmaz olsun, yok olsun: Andır kalsın öyle insan.

az kaldı (veya kalsın)

1) bir işin gerçekleşmesi söz konusuyken gerçekleşmemesi durumunda kullanılan bir söz: “Zavallıyı az kalsın gırtlağından yakalayıp boğacaktı.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 2) bir işin gerçekleşmemesi söz konusuyken gerçekleşmesi durumunda kullanılan bir söz: “Az kalsın açma...