ölümlü geçinmek

dünya ölümlü, gün akşamlı

“hiçbir durum sürekli değildir, her iyi durumun bir sonu vardır” anlamında kullanılan bir söz.

ölümlü

sf. 1. Gelip geçici, kalımsız, fâni: “Onu hâlâ hiç olmazsa rüyalarında lerin sevdiği gibi sevebilir.” -H. E. Adıvar. 2. a. İnsan.

Ölmeğe mahkûm, ölmek üzere olan, muhtazar.

ölümlü dünya

a. Üzerinde ölümün var olduğu dünya, fâni dünya: “Ölümlü dünya bu. Hepimizin sırası gelecek.” -N. Hikmet.

ölümlü etmek

Ölecek hale getirmek.

akıllı geçinmek

kendini çok akıllı sanmak: “Akıllı geçinen kadınlardan beklenebilecek tepkileri vermedi hiç.” -R. Erduran.

(birinin) sırtından geçinmek

geçimini o kimseden sağlamak: “Öteki karınca türlerinin yuvalarını yağma edip kendi boyunduruklarına alıyor, onların sırtından geçiniyorlarmış.” -T. Halman.

geçinmek

(nsz) 1. Yaşamak için gerekeni sağlamak: “Avla geçinen bir kabile, bu gıdaları tesadüfe borçlu olduğuna inanabilir.” -C. Meriç. 2. (-le) Uzlaşmak, anlaşmak: Aman çocuklar, birbirinizle iyi geçinin. 3. mec. Taslamak: “Şiir güç ya, şair olm...

gül gibi geçinmek (veya yaşamak)

1) çok iyi anlaşmak, geçinmek; 2) pek geniş olmayan bir imkânla rahat, sıkıntısız yaşamak: “Allah bereket versin, gül gibi geçiniyorum.” -R. N. Güntekin.