ölü dil

ölü dil

a. Günümüzde kullanılmayan, konuşulmayan, elimizde yalnızca belgeleri olan dil.

ölü dil Fr. langue morte

Ana dili olarak konuşanı kalmamış dil.

ölü dil İng. dead language

Belgeleri bilinen fakat hiç bir ülkede artık konuşulmayan dil: Sümer dili, Hitit dili, Latince gibi.

ölü dil İng. dead language

Günümüzde artık konuşma ve yazı dili olarak hiçbir toplum tarafından kullanılmayan, tarihî devirlerdeki varlığı, bıraktığı çeşitli yazılı belgelerden anlaşılan dil: Eski Sibirya dilleri, Köktürkçe, Sumerce, Hititçe, Eski Yunanca, Latince, Gotça vb. Karşıtı Canlı dildir.

ölü dil İng. dead language

Bir zamanlar toplumca konuşulmasına karşın, bugün yalnız tarihsel belgelerde varlığı görülebilen ve bilim adamlarınca inceleme konusu yapılan dil. krş. yasayan dil.

ölü dil

Azerbaycan Türkçesi: ölü dil; Türkmen Türkçesi: öli dil; Gagauz Türkçesi: ölü dil; Özbek Türkçesi: olik til; Uygur Türkçesi: ölük til ~ ölgän til; Tatar Türkçesi: üle tel; Başkurt Türkçesi: üle tel; Kmk: ölgen til; Krç.-Malk.:ölgen til ~ tüp bolgan milletni tili; Nogay Türkçesi: ölî til; Kazak Türkçesi: öli til; Kırgız Türkçesi: ölüü til;Alt:: ölü til; Hakas Türkçesi: ölîg tîl; Tuva Türkçesi: ölüg tıl; Şor Türkçesi: öllig til; Rusça: myortvıyyazık

---

ölü dil ile benzer kelimeler

ana dil ~ proto dil Azerbaycan Türkçesi: kök dil; Türkmen Türkçesi: ene dili; Gagauz Türkçesi: evelki dil ~protodil; Özbek Türkçesi: όna til; Uygur Türkçesi: ana til ~ proto til; Tatar Türkçesi: baba tel; Başkurt Türkçesi: nigeştel; Kmk: bırıngı ata-babalanı tili; Krç.-Malk.: buruňu til...

badak torbacıl dil veya buruşuk dil Fr. Langue plicaturée symétrique congénitale.

dil ortası veya dil sırtı abanığı Fr. consonne médio-linguale ou dorsale Dilin üst ortasının abanmasıyla çıkan abanık.

ağlama ölü için, ağla deli için “yakınlarından biri ölenin acısı zamanla küllenir ancak bir yakını deli olanın acısı hiçbir zaman dinmez” anlamında kullanılan bir söz.

guyruğu ölü Akrep

imam evinden aş, ölü gözünden yaş çıkmaz “bir şey alınması imkânı olmayan yerden, bir şeyler vermesini beklemek boştur” anlamında kullanılan bir söz.

köken ölü Gelişmemiş, bozuk, köksüz (meyve ya da sebze).

ölü sf. 1. Hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, morto, diri karşıtı. 2. a. Ölmüş insan, müteveffa, mevta: “Onu denizden çıkarmak istediler ama biri, müstantik ve doktor gelmeyince lere dokunulmaz, diyince bu işten vazgeçtiler.” -Halikarnas Bal...

---