ölçüt

ölçüt

a. Bir yargıya varmak veya değer vermek için başvurulan ilke, kıstas, mısdak, kriter: “Geç kalmış bile olsak biz Batı'ya, Batı'nın uygarlık ölçü ve ölçütlerine çoktan uymuşuz.” -T. Dursun K.

ölçüt İng. criteria
ölçüt İng. criterion

1. Niteliksel ya da niceliksel bir karşılaştırmayı ve ayırımı güvenle yapmaya yarayan kavram ya da ölçünlü düzgü (norm). 2. Bir etkinliği ya da nesneyi değerlendirirken baş vurulan ölçü ya da ana kural. 3. Bir testin değerlendirilmesine yarayan ölçün.

ölçüt İng. criterion

(Yun. kriterion < krinein = ayırma, yargılama) : 1. (Genel olarak) Ayırma ve yargılama aracı; doğruyu yanlıştan ayırt etme aracı. 2. (Mantık ve bilgi öğretisinde) Bilgide doğruluğu ya da yanlışlığı ayırma aracı. // Ölçüt olarak geçerli olanlar: a. Biçimsel: mantıksal çelişmezlik ilkesi, b. Konuyle uygun düşme; kavramla görünen (algının) örtüşmesi; apaçık oluş.

ölçüt İng. criterion

Bir yargıya varmak ya da değer biçmek için başvurulan ilke.

ölçüt İng. criterion

Özde bir olan konuların karşılaştırılması sırasında temel alınan ölçü veya ölçüler.

ölçüt İng. criterion (pl. criteria)

Gerekli ve yeterli koşul

---

ölçüt ile benzer kelimeler

ardıl ölçüt İng. a posteriori criteria

ölçüt fonksiyonu İng. criterion function

ölçüt imi İng. benchmark Herhangi bir konuda yapılacak değerlendirmede temel alınan ölçüt veya değer.

öncül kuramsal ölçüt İng. a priori theoretical criteria

---