öğür

öğür

a. hlk. 1. Akran. 2. Takım, fırka, zümre. 3. sf. Öğrenmiş. 4. sf. Alışılmış, yadırganmaz olmuş, menus.

öğür

Göğüs.

öğür

1. Aynı yaşta olanlar, yaşıt. 2. Arkadaş, dost, eş. 3. Birbirine benzeyen, aynı türden olan. 4. Birbirinden ayrılmayan, birbirine alışık, yakın (insan ya da hayvan).

öğür

Keçilerin gece yattıkları yer: Keçiler öğürü beğenmediler.

öğür

Dişi sığırın çiftleşme zamanı.

öğür

Bir şeyin sonu : Unun öğürü kaldı.

öğür

Yoldaş, arkadaş.

öğür İng. heat in cow

İnekte kızgınlık.

öğür

Eş, birbirine alışmış olan (canlılar).

Öğür Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Aynı yaşta olanlar, yaşıt, akran. 2. Dost, arkadaş. 3. Öğrenmiş, alışmış.

---

öğür ile benzer kelimeler

öğür aldırmak Döl almaları için hayvanları çiftleştirmek.

öğür almah Alışmak, bağlanmak.

öğür almak Hayvan gebe kalmak. Boğa bağırmak, böğürmek.

öğür olmak çokça birlikte bulunmaktan çok sıkı bir alışkanlık edinmek: “Çoluk çocuk öylesine öğür oldular ki anları dışarıdan gören pekâlâ çok nüfuslu tek bir aile sanabilirdi.” -H. Taner. Birbirine alışmak, dost olmak, birbirinden ayrılmayacak derece...

---