öğe

öğe

Anne.

öğe

Üvey.

öğe İng. item

Bir veri kümesinin öğesi, örn.bir kütük, tutanak adı verilen belli bir sayıda öğeden oluşur, bir tutanak da başka öğelerden oluşur.

öğe İng. element

1. bk. kimyasal öğe. 2. Matematiksel bir dizgeyi oluşturan nesnelerden her biri (örn. Bir dizeyin yan ve dik sıralarını oluşturan her bir sayı; bir öbeği oluşturan her bir işler, vb.).

öğe İng. element

1. (Genel olarak) Bir bileşiğin en yalın parçalarından biri. Yapıcı öğe olarak bölünmez temel parçalar. 2. (Mantıkta) Bir sınıfa (ya da bütüne) bağlı olan bireylerin her biri. 3. (Bilgi öğretisinde) Kavram ve yargılar (bilgi öğeleri). // Bir bilimin öğeleri bu bilimin ilkeleri ve ilk önermeleridir. (Özellikle tümdengelimli bilimlerde, örneğin geometride.) 4. (Fizikötesinde) Ana özdek, ilk özdek (Thales için su). // Antikçağda Empedokles'ten beri dört temel öğe kabul edilir: Toprak, su, ateş, hava. Pythagorasçılar ve Aristoteles bunlara beşinci öğe olarak "aether"i eklemişlerdir.

öğe İng. element

1. Kimyasal yollarla daha yalın özdeklere bozunamayan özdek. 2. Bir kümeyi oluşturan nesnelerin her biri.

öğe İng. element, trait

Bir halkbilim olay ya da ürününün en küçük birimi, bk. örge, anakonu, örge tümgesi, örnek.

öğe İng. element

Tek türdeki atomlardan oluşan ve olağan kimyasal yöntemlerle bozunmayan özdek.

öğe İng. element, member

Bir kümeyi ya da bir bölüğü oluşturan nesnelerden her biri.

öğe İng. element, member

Bir öbeği ya da kümeyi oluşturan nesnelerden her biri. || a nesnesinin K öbeği ya da kümesinin öğesi olduğu (...) biçiminde gösterilir.

öğe İng. Element

Atomsal sayısı eş olan atomların oluşturduğu özdek.

öğe, eleman Osm. unsur

(biyoloji)

öğe İng. element

TV. Bir dalgalığı oluşturan parçalardan her biri.

öğe İng. element

Bir bileşiği oluşturan daha yalın kesimlerden her birine Yerilen genel ad.

öğe İng. element

kimya: Kimyasal çözümlerle ayrıştırılamayan ya da bireşim yoluyla elde edilemeyen özdek.

öğe İng. element

Bir bileşiğin yapı taşları ya da bir örüntüyü oluşturan bileşenlerden her biri.

Öğe Köken: T.

Cinsiyet: Erkek bk. Öge

---

öğe ile benzer kelimeler

ana öğe İng. parent element 1. Bir ışımetkin dizinin baş öğesi. 2. Parçalanarak başka bir ışımetkin öğe veren.

ansal öğe İng. mental element Duyum, imge ve yalın duygular gibi daha küçük parçalara bölünemediği düşünülen ansal gereçler.

aşkın öğe İng. transcendental element Katsayıları bir k oyutundan seçilen hiçbir çokterimliye kök olmayan öğeye, k ya göreceli olarak verilen ad.

ayrık öğe İng. derivative trait Bağlı olduğu halkbilim birleşkesinden ayrılarak bir başkasına göç eden öğe. krş. katılgan öğe.

bakışımlı öğe İng. symmetric element bk. ters öğe.

birim öğe İng. unit element 1. (E, T) öbeksisirıde ( ) eşitliklerini gerçekleyen ( )öğesi. Anlamdaş. özdeşlik öğesi, etkisiz öğe, birim. 2. Bir birimli dolamda çarpma işlemine göre tersi var olan öğe.

birinci öğe İng. first elementi bk. ineç öğesi.

büyükçe öğe İng. maximal element Bir tikel sıralı kümede söz konusu sıraya göre bu küme içinde kendisinden daha büyük hiçbir öğe varlmayan öğe.

---