oda

oda

a. 1. Evin veya herhangi bir yapının oturma, çalışma, yatma gibi işlere yarayan, banyo, salon, giriş vb. dışında kalan, bir veya birden fazla çıkışı olan bölmesi, göz: “Hâlâ kapısı aralık duran odaya doğru koştu.” -S. F. Abasıyanık. 2. Serbest meslek adamlarını içinde toplayan resmî birlik: Sanayi odası. Ticaret odası. 3. tar. Yeniçeri kışlası.

oda

Evlerin dışında, konukları ağırlamak için özel olarak yapılmış küçük ev.

oda

Oda, hane

oda

Oda, hücre

oda İng. room

Bir yapının, özellikle bir evin, oturmak, çalışmak, yatmak gibi eylemlere yarayan gözelerinden her biri.

oda Osm. beyt

(biyoloji)

oda

Yeniçeri kışlaları ile içsaray koğuşlarına genel olarak verilen ad.

oda

Yer, mesken, melce.

---

oda ile benzer kelimeler

oda göyünmek, (oda yanmak) Ateşe yanmak.

oda yandırmak, (oda yakmak) Ateşe yakmak, yakmak, ateşe vermek.

ard-oda İng. posterior aqueus chamber Göz merceği ile iris arasındaki dar boşluk.

arka oda İng. camera posterior anat. Gözün hücre içermeyen iris, siliyer uzantı, zonula bağlantıları ve mercek arasındaki sıvı dolu arka boşluğu.

art oda a. anat. Gözde iris ile billur cismin arasındaki boşluk. İng. posterior aqueous chamber Göz merceği ile iris arasındaki dar boşluk.

asma oda İki üç basamak merdivenle çıkılan oda.

baş oda Misafir odası.

büyük oda Osm. Hane-i kebir Topkapı sarayının Enderun bölümündeki altı koğuştan, Edirne, Galata ve İbrahim Paşa saraylarından gelen kıdemli acemi oğlanlarının eğitim görmek üzere alındıkları, ikinci koğuş.

---