obur

obur

sf. Gereğinden çok yemek yiyen, doymak bilmeyen (kimse): “Kendi derecesinde olmamakla beraber o da hatırı sayılan oburlardan.” -R. N. Güntekin.

obur Fr. Gourmand
obur Fr. Polyphage
obur

Evcil hayvanların geceledikleri çevresi çitsiz ve duvarsız kuytu yer.

obur

Hortlak.

obur

Sinde yatan ölü.

obur Lat. Gulo gulo

Etçiller (Carnivora) takımından, Kuzey Avrupa'dan Kuzey Asya'ya kadar yayılış gösteren, iyi tırmanan, ormanlarda yaşayan, kuş yumurtası, kemiriciler ve eşek arısı larvalarıyla beslenen, bununla beraber meyve ve tohum da yiyen, kürk hayvanlarının en büyük ve en ağırı olan bir memeli türü.

---

obur ile benzer kelimeler

et obur bk. etçil Lat. carnivorus Etçil.

---