nişan

nişan Far. niş¥n

a. 1. İşaret, iz, belirti, alamet. 2. Nişanlanma sırasında yapılan tören: Bizi nişana çağırdılar. 3. Evlenmek üzere birbirine söz verme, nişanlanma: Nişanı bozmuşlar. 4. Kurşun, taş vb. ile vurulmak istenen hedef. 5. Hedefi vurmak için silah, ok vb.ne gerekli doğrultuyu verme. 6. Devlet nişanı.

< Far. nişân) nişan

nişan

Nişan, nişanlanma sırasında yapılan tören

nişan

Nişan, akit olarak verilen eşya

nişan

1. bk. ferman. 2. Osmanlılarda 1832'den sonra hizmet ve yararlık karşılığı olarak bir kişiye verilen madalya.

Nişan Köken: Far.

Cinsiyet: Erkek İm, iz, belirti.

---

nişan ile benzer kelimeler

ağır nişan Altın cinsinden düğün takısı

atgılı nişan Ortaya serilen bir çarşaf içerisine gelen davetlilerin hediyelerini attıkları nişan töreni.

(bir şeyi veya bir şeye) nişan koymak ileride tanıyabilmek veya ölçebilmek için bir şeyin durumunu, onun herhangi bir özelliğini akılda tutmak veya iz bırakmak: Dönüşte yolumuzu şaşırmamak için şu çifte kavakları nişan koymuştuk.

büyük nişan Küçük nişandan sonra yapılan nişan.

nişan almak 1) bir hedefi vurmak için ateşli silahlara gerekli doğrultuyu vermek, gezlemek: “Tabancasını kılıfından çıkarmış ve üzereydi.” -A. Gündüz. 2) kendisine nişan verilmek: “Doktor, Türk ordusunda çalıştığını, üniformamızı taşıdığını, nişan aldığını, övünerek anlattı.” -...

nişan çekmek Tuğra çekmek, nişan teşkil etmek

nişan dikilmek İşaret konulmak

nişan düşmek Meyveler kızarmaya, olgunlaşmaya başlamak.

---