nikah

nikah

(< Ar. nikâh) nikah

nikâh Ar. nik¥§

a. 1. huk. Bir erkekle bir kadının evlilik birliği kurmasını sağlayacak yasal işlem, evlilik akdi: “On beş güne kadar nikâhınız oluyor diye işittim, pek sevindim.” -R. N. Güntekin. 2. esk. Nikâh sırasında erkeğin kadına borçlandığı para: Kadın nikâhından vazgeçmiş.

nikâh

Nikâh akdi, evlenme

nikâh

1) evlenme. 2) evlilik.

---

nikah ile benzer kelimeler

(birini birine) nikâh etmek evlendirmek: “Kadını gayet ihtiyar bir adama nikâh ederler ve bu mecburi izdivaç tabiatıyla gayet eflatuni kalır.” -Ö. Seyfettin.

medeni nikâh a. huk. Resmî nikâh.

nikâh düşmek birbiriyle evlenmelerine yasal yönden veya örf bakımından engel bulunmamak: “Ben kardeşinin yavuklusuyum, sana nikâh düşmez, cevabını alırdı.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

nikâh kesdirmek Nikâh kıydırmak.

nikâh kıymak nikâh memuru kanuna göre çiftlerin karı koca olduklarını bildirmek.

nikâh koymak nikâhlamak: “Sana derim, güzel eltim, sen bu kızına tez vakitte nikâh koy!” -T. Buğra.

nikâh memuru a. Kanunlara uygun olarak nikâh işlemini yapan, nikâh kıyan görevli: “Sevim'le Turgut'u gibi yan yana karşıma oturttum.” -R. N. Güntekin.

nikâh şekeri a. Nikâh töreninde davetlilere dağıtılmak üzere özel olarak yaptırılan şeker.

---