mırık

mırık

Yüz, çehre.

mırık

1. Küskün, öfkeli, yüzü asık. 2. Sevinç, mutluluk : Bugün mırığım yok.

mırık

Sevinç, mutluluk

mırık

1. Zayıf, cılız, hastalıklı. 2. Topal.

mırık

Sünnetçi.

mırık

1. Kötü, sevimsiz (kimse). 2. Soysuz, aşağılık aile. 3. Olur olmaz şeyleri beğenmeyen.

mırık

Kaz, tavuk çobanı.

mırık

Gol, sayı, kama.

mırık

1. Büyüyememiş kuzu, keçi. 2. Manda yavrusu. 3. Sıpa. 4. Babası at, anası eşek katır, ester. 5. Tavşan yavrusu.

mırık

Çam ağacının tohumu, kozalak.

mırık

1. Cıvık. 2. Cıvık çamur, bataklık.

mırık

Bulanık su.

mırık

1. Küllük, çöplük, iyi temizlenmemiş yer, ev. 2. Pis.

mırık

1. Buğday ve arpanın uçlarındaki kılçıklar. 2. Harman savrulurken uçuşan saman kırıntıları, saman tozu.

mırık

1. Yuvarlak ağaç, top ve değnekle oynanan oyun. 2. Hayvan tırnağıyla oynanan bir çeşit çocuk oyunu. 3. Topaç oyunu. 4. Yassı taşlarla oynanan bir çocuk oyunu.

mırık

Samanlık.

mırık

1. Domates. 2. Marul.

mırık

Suyun dibine çöken ince kum.

mırık

1. Surat, yüz. 2. Kulak.

mırık

Balçık çamur (Çayağzı)

mırık

Samanlık. (Küplü -Bilecik)

---