minare

minare Ar. men¥re

a. (mina:re) mim. Camilerde müezzinin ezan okuduğu, sala verdiği, şerefesi olan, çoğunlukla taştan, yüksek ve ince yapı: “Sokak kapısını çalarken, minarede akşam ezanı okunuyordu.” -Y. Z. Ortaç.

minare İng. minaret

(Mimarlık) (Arap. minar = fener kulesi) Camilerde ezan okunan, yüksek, ince yapılı kule. a. bk. külah, şerefe, petek, pabuç, minare gövdesi, minare kürsüsü.

minâre

(< Ar. menâre) minare

Minare

Muğla ili, Eşen bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Minare

Şanlıurfa ili, Harran ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

minare ile benzer kelimeler

minare boyu a. Aşağı yukarı 10-20 metre arasında olan yükseklik: “Bir anda uykunun dibine doğru birkaç ndaki yüksekliklerden atılmış gibiydi.” -P. Safa.

minare de doğru ama içi eğri “doğru görünen nice kişiler vardır ki içyüzlerini bilenlerden nasıl düzenbaz oldukları öğrenilir” anlamında kullanılan bir söz.

minare gibi çok uzun.

minare gövdesi (Mimarlık) Minarelerde şerefe ile pabuç arasındaki bölüm. a. bk. şerefe, pabuç, minare kürsüsü.

minare kırması sf. Çok uzun boylu (kimse).

minare kürsüsü (Mimarlık) Minarenin üzerinde yükseldiği dört köşe taban bölümü.

---