macun

macun Ar. ma¤c°n

a. (ma:cun) 1. Hamur kıvamına getirilmiş madde. 2. Boyacılıkta çatlak ve aralıkları kapamak, camcılıkta camları tutturmak için kullanılan hamur kıvamında karışım: Cam macunu. Yağlı boya macunu. 3. Baharlı, tarçınlı, yumuşak ve yapışkan şekerleme: “Sakın anneme söylemeyin! Söylemezseniz size macun alırım.” -O. V. Kanık.

macun İng. putty

(Mimarlık) Boyanacak yüzeylerde çatlak ve aralıkları kapamak için sürülen, ispanyol üstübeci, pişmiş bezir ve neft karışımı hamur. a. bk. camcı macunu, sommacun.

Macun

Ankara ili, Beypazarı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Macun

Ankara ili, Temelli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Macun

Antalya ili, Elmalı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

macun ile benzer kelimeler

macun bıçağı Osm. Macunu almak ve gerekli yere bastırmak için kullanılan, saplı çelik lama.

macun çekmek 1) boyacılıkta, düzgünlük ve dayanıklılık sağlamak için boyanacak yüzeye macun sürmek; 2) çatlak, delik yerleri kapatmak veya camı çerçeveye tutturmak için macun sürmek.

macun gösterge İng. Plasticine indicator Uzun atlamalarda, atlama çizgisine basarak atlayanların ayak izlerini saptamaya yarayan, sıçrama tahtasına sıvanmış macun yüzey. Bu macun yüzey 5 cm. kalınlığında, 10 cm. genişliğindedir.

macun küreği a. Üzerinde macun hazırlanan ve sıva işlerinde kullanılan yardımcı el aleti.

macun yuvası Osm. Pencerelerde camı macunla tutturmaya yarayan lamba.

---