kurumak

kurumak

(nsz) 1. Islaklığını, nemini yitirerek kuru duruma gelmek: “Çıplak dallarda henüz kuruyamayan su damlaları parlak, mavi birer boncuk gibi parlıyordu.” -H. E. Adıvar. 2. Bitki, suyu çekilip cansız duruma gelmek: “Bu ulu ağaç yerlerde sürüne sürüne kurudu ve etrafını dikenler, ısırganlar bürüdü.” -A. H. Müftüoğlu. 3. Akarsu, göl vb.nin suyu kalmamak: “Kurumuş dere gibi taşlık bir yerden geçtik.” -H. R. Gürpınar. 4. Bazı nesneler yumuşaklığını yitirmek, sertleşmek: “Darı ve mısır yemekten bağırsakları kurumuştu.” -R. H. Karay. 5. mec. Cılızlaşmak, sıskalaşmak, zayıflamak: “Karısı hırçınlıktan kurumuş bir kadın.” -M. Ş. Esendal. 6. mec. Çok susamak.

kurumak

Donakalmak, şaşmak

---

kurumak ile benzer kelimeler

ağzı dili (veya ağzı) kurumak 1) susuz kalmak; 2) konuşamaz duruma gelmek: “Ağzım dilim kurudu, kız yalvara yalvara” -Halk türküsü.

boğazı kurumak çok susamak: “Kediyi karşısında gördükçe yüreği titriyor, boğazı kuruyor.” -M. Ş. Esendal.

dili damağına yapışmak (veya dili damağı kurumak) çok susamak: “Kupkuru dili damağına yapışıyor, boğazından midesine doğru...” -E. E. Talu.

gücü kurumak Korkmak, korkudan dona kalmak, dermanı kesilmek.

iliği kurumak Çaresizlik içinde bunalmak.

kanı kurumak 1) çok usanmak, çok bıkmak; 2) mec. bitkin, yorgun, cansız duruma düşmek. Bitkin, cansız hale gelmek

kökü kurumak yok olmak, ortadan kalkmak: “Kelebeklerin kökünün kuruduğu bir dünyada çocuk istemem.” -T. Yücel.

kutu kurumak Ödü patlamak, çok korkmak.

---