kös

kös Far. k°s

a. esk. Savaşlarda, alaylarda at, deve veya araba üzerinde taşınan ve işaret vermek için kullanılan büyük davul.

kös

1. Sokak kapısının arkasına vurulan ağaç dayak. 2. Kapı mandalı, kapı sürgüsü. 3. Kalın tahta, kalas.

kös

1. Sürünün önünde giden koyun. 2. Teke.

kös

Sürülmemiş toprak.

kös

Çirkin.

kös

Davar ağılı.

kös

Kervanın en önünde giden hayvanın arkasındakine takılan çan.

kös

1. Damaya benzer bir oyun. 2. Karşılıklı iki sıra on ikişer delikli bir tahta ve sivri çöplerden yapılmış tavla ve damaya benzer bir oyun aracı. 3. Toprak üzerindeki ufak çukurlara taşlar konarak, bir tarafı yuvarlak, bir tarafı düz olan dört değnekle oynanan bir çeşit oyun.

kös

1. Damda üzerine kiremit döşenen ya da kiremit yerine kullanılan ince tahta parçaları. 2. Üzerinde çamaşır yıkanan uzun tahta.

kös

Düşük, aşağılık.

kös

Bal kabağından kesilen dilimler.

kös

Eskiden kullanılan bir çeşit çalgı.

kös

Sokak kapılarının arkasına vurulan ağaç dayak.

kös

Biçilmiş tarlanın ertesi yıl sürülmeden dinlenmeye bırakılması.

kös

Sokak kapıların iç kısmında bulunan ağaç sürgü. (Güllüce *Gümüşhacıköy -Amasya)

---

kös ile benzer kelimeler

kös kös zf. Başı önde, sağa sola bakmadan yorgun, üzgün, düşünceli bir durumda: “Böyle pişmiş, bitkin bir hâlde gidiyorduk.” -R. H. Karay.

kös dinlemek türlü olaylar yaşadığı için bilgi ve deneyim sahibi olarak benzer veya daha basit olaylar karşısında aldırış etmemek: “Politikacılar onun olumlu isteklerini kös dinler mi, dinlemezler mi o zaman görürüz.” -H. Taner.

kös gelmek Bir yana, kolun üstüne dayanarak yatar gibi oturmak.

kös kabak El büyüklüğünde kesilerek ateşte pişirilen bal kabağı.

kös koyunu Çobana alışkın ve sürünün önünde giden dört yaşında keçi, ya da koyun

kös tava Ateş küreği

kös tavası Ateş küreği

---