köle

köle

a. 1. tar. Savaşta tutsak alınan, yabancı ülkelerden zorla kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan veya başkasından satın alınan erkek, kul, esir, abd. 2. Birinin emri altında bulunan, özgür olmayan kimse. 3. mec. Herhangi bir şeye aşırı derecede bağlı olan kimse: İçkinin kölesi. Paranın kölesi.

köle

Süpürge.

köle

Köle || çöle || gul köle olmak: birisinin bir dediğini iki etmemek

köle İng. slave

Bir mal gibi alınıp satılan, kişisel hakları bulunmayan ve kendi tükettiğinden daha fazlasını üreterek artık ürün yaratan kişi.

köle İng. Slave, serf

Savaşta tutsak alınan, yabancı ülkelerden zorla kaçırılıp özgürlükten yoksun bırakılan ya da başkasından satın alınan erkeklere verilen ad.

---

köle ile benzer kelimeler

(birine) kul köle olmak tam bir doğruluk ve özveri ile bağlanarak bütün isteklerini yerine getirmeye hazır olmak.

köle ahlakı Alm. Sklavenmoral Nietzsche'nin, acıma, alçak gönüllülük, sabır, korku, büyük olan her şeye karşı güvensizlik gibi özellikler taşıyan yaşama tutumuna verdiği ad. Karşıtı bk. efendi ahlakı

köle doyuran İri ve yuvarlak taneli, koyu renkli bir çeşit üzüm. Pilav.

köle döğen Ev hanımı.

köle emeği İng. slave labour Üretim sürecine fiziksel gücüyle katılan kölenin emek gücü.

köle hamuru 1. Ateşte pişirilen hamurun, üzerine kızgın yağ dökülerek yapılan bir çeşit yiyecek. 2. Kavrulmuş mısır ununu pekmezle karıştırarak yapılan bir çeşit tatlı.

köle köşlük Yoksulluk.

---