köktencilik

köktencilik, -ği

a. 1. Bilimde, dinde, siyasette kökten yenilikler yapma eğilimi, radikalizm. 2. fel. Ele alınan konunun temel nedenlerine, köklerine kadar inen düşünce biçimi, radikalizm. 3. fel. Yaşama biçimlerini, yaşama ilişkilerini eleştirip kökten değiştirme eğiliminde sonuna kadar giden görüş. 4. top. b. Kurulu düzenin temellerine yönelik toplumsal ve ekonomik değiştirmelerden yana olan tutum veya öğreti, radikalizm.

köktencilik İng. radicalism

Bilimde, dinde, siyasada var olan düzene ve ilişkilere karşı olma, bu alanlarda kökten değişiklikler yapma eğilimi.

köktencilik İng. radicalism

I. 1. Ele aldığı konunun son nedenlerine, köklerine dek inen düşünme biçimi. 2. Yaşama biçimlerini, yaşama ilişkilerini eleştirip kökten değiştirme eğiliminde sonuna dek giden görüş. 3. Bir gerçeği ya da bir düşünceyi, hiç bir ödün vermeden, yalnızca belli bir ilkeye bağlı kalarak sonuna dek sürdürme tutumu. II. Felsefî köktencilik (İngiliz ve Fransız dillerinde): Bentham, J. Mill ve J. S. Mill gibi bir İngiliz filozoflar öbeğinin siyasa, ekonomi ve felsefe öğretileri; başlıca ilkeleri: ekonomik erkincilik (serbest ticaret), bireyselcilik (individualizm), usçuluk (rationalizm), yararcılık (ütilitarizm).

köktencilik İng. radicalism, fundemantalism, socialist radicalism

İktisadi ve siyasi ilkelerin kökten değiştirilmesini öneren öğreti.

köktencilik İng. radicalism

Kurulu toplum düzeninin temellerine yönelik toplumsal-ekonomik değiştirmelerden yana tutum ya da öğreti.

köktencilik İng. radicalism

Bir görüş ya da kanının en köklü ve aşırı biçimiyle benimsenmesi ya da belli bir konunun kökenine inilmesi.

---

köktencilik ile benzer kelimeler

toplumcu köktencilik bk. köktencilik

---