kokmak

kokmak, -ar

(nsz) 1. Koku çıkarmak: “Her gelişinde üzeri yabancı lavantalar kokuyor.” -H. R. Gürpınar. 2. Çürüyüp bozularak kötü bir koku çıkarmak, kokuşmak: “Bir çadıra konmuş, ağzı odunla açık tutulan bu köpek balığı kokuncaya kadar halkla gösterildi.” -S. Erez. 3. mec. Olacağıyla ilgili belirtiler göstermek, olacağı hissedilmek: Ortalık savaş kokuyordu. 4. (-i) hlk. Koklamak.

kokmak, (kohmak)

1. Kokmak. 2. Koklamak

---

kokmak ile benzer kelimeler

açlıktan nefesi kokmak yoksulluk içinde bulunmak.

ağzı süt kokmak çok genç ve toy olmak: “Yazmaya başladığım günden bu yana ağzı süt kokan bir yazar olmaktan korkmuşumdur.” -T. Uyar.

(bir yer veya bir şey) küf kokmak kapalı, nemli yerler gibi ağır kokmak.

burunda kokmak Burunda tütmek.

bürcü bürcü kokmak Özlemek: Memleket, anam, babam bürcü bürcü koktu.

konursu kokmak Yün ve kıl gibi şeyler yanarken fena kokmak.

sası kokmak yiyecek bozulmak, çürümek.

tıs tıs kokmak Kötü kokmak.

---