köken

köken

a. 1. Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe: Yazının kökeni resimdir. 2. Soy, asıl. 3. tic. Bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin. 4. hlk. Kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 5. esk. Tulumbacı hortumlarının uç kısmındaki sarı maden sap.

köken Fr. Origine
köken

1. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 2. Ağaç ya da ot kökü. 3. Fide. 4. Sebze. 5. Çalı.

köken

Soy, asıl, ata.

köken

Hayvan bağlanan küçük kazık.

köken

Bir ucu koyun ya da keçinin ayağına diğer ucu kazığa bağlanan kısa ip.

köken

Kalın kıldan ağaç üstüne yapılmış bir çeşit tuzak.

köken

Dip koçan.

köken

1. Kök: Birkaç köken zerdali fidanım var. 2. Hayvan bağlanan kazık.

köken İng. origin
köken Fr. radical

Kök görevinde olduğu halde daha yalın bir şekle, yani gerçek köke doğru sadeleştirilebilen kelime veya kelime parçası. Köken bir veya iki kuruluş eki almış bulunduğuna göre BİRİNCİL ve İKİNCİ (Primaire, secondaire) diye vasıflanır.

köken İng. origin

Bir cismin ya da varlığın doğduğu ya da çıktığı yer. Güneş dizgesinin kökeni büyük bir gaz bulutuydu.

köken İng. origin

Herhangi bir malın üretildiği ya da dışsatımının yapıldığı yer.

köken İng. origin

Bir malın üretildiği ya da yapıldığı, alındığı, getirildiği yer.

köken

Kavun, karpuz, kabak gibi yere yatan bitkilerin kökünden çıkan dal

Köken Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.

---

köken ile benzer kelimeler

Avrupa Köken Kümelenme Sistemi Birliği İng. Pan-European Cumulation Of Origin System Farklı ülkelerde işlenmekte olan eşyanın serbest dolaşımını engelleyen köken kurallarını ortadan kaldırarak Avrupa sanayinin üçüncü ülkeler karşısında tek bir sanayi olarak hareket etmesini sağlamak amacıyla Avr...

birinci derecen köken bk. Köken.

birincil köken bk. Köken.

düzme köken adı İng. false name of origin Bir malda, çıktığı yerden başka yeri köken adı olarak kullanma.

düzme köken imleri İng. false indications of source Çok iyi tanınmış köken imlerinin benzeri (Aynı adı bir bölgeye vererek düzme köken imi yaratılabilir).

halk köken bilimi İng. folk etymology (halk etimolojisi) Bir dil için anlamı bilinmeyen veya unutulmuş olan bir kelimenin yakıştırma yoluyla ses ve anlam bakımından dilin kendi kelimelerinden birine benzetilerek yerlileştirilmesi: temr-i hindî («Hint hurması», tamarindus)’ni...

ikinci dereceden köken bk. Köken.

ikincil köken bk. Köken.

---