kızgın

kızgın

sf. 1. Çok ısınmış, ısıtılmış veya kızdırılmış: “Kızgın bir demire dökülen damla iz bırakmaz, buhar olur.” -C. Meriç. 2. Eş arayan (hayvan): Kızgın bir boğa. 3. mec. Kızmış olan, öfkeli, mütehevvir: “Bir gün odama kızgın bir ihtiyar girdi, elindeki bir tomar kâğıdı neredeyse fırlattı masama.” -A. Kulin. 4. mec. Kızışık, zorlu, sert, şiddetli: “Çok kızgın bir fikir çarpışmasının üzerine gelmişim, kulak kesildim.” -İ. H. Baltacıoğlu.

kızgın Fr. Furieux, euse
kızgın Fr. Torride
kızgın Fr. Ardent
kızgın

Kızana gelmiş hayvan

kızgın İng. superheated

Genellikle sıvısınının kaynama noktasından çok yüksek sıcaklığa ısıtılmış gaz ya da buharın niteliği.

kızgın İng. superheated

Sıvısının kaynama noktasından çok yüksek sıcaklığa ısıtılmış sıvı veya buharın niteliği.

Kızgın Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Çok ısınmış, ısıtılmış. 2. Kızmış olan, öfkeli.

---

kızgın ile benzer kelimeler

kızgın bulut a. jeol. Yanardağlardan fışkırıp yüksek ısıda su buharı ve başka gazlardan oluşmuş, içine kül ve lav karışmış bulut görünüşünde yığın. İng. incandesent cloud Yanardağların etkinlik sırasında havaya püskürdüğü, çok yükse...

kızgın cobweb bk. açılan örümcekağı

kızgın hayvan İng. heat Erkek hayvanla çiftleşmeye hazır, kızgınlık gösteren dişi hayvan.

kızgın öğecik kimyası İng. hot atom chemistry Kalımlı öğeciklerin yerine ışınetkin yerdeşleri konulduğunda, bu yerdeşler bozunurken yol açtıkları kimyasal değişiklikleri inceleyen kimyasal fizik dalı.

---