kızak

kızak, -ğı

a. 1. Kar veya buz üzerinde kayarak yol alan tekerleksiz taşıt: “Sokağa çıkıp tahta kızağıyla onu kaydırmak istedim.” -R. Mağden. 2. Ağaç tablaların kamburlaşmaması için liflere dikey konumda açılan kanala geçirilen uzun parça. 3. Ambalajın dibine uzunluğuna çakılan, hem dip levhası elemanlarının tutturulmasını hem de ambalajın yerde kolayca kaymasını sağlayan kereste parçası. 4. den. Tersanelerde üzerinde gemi yapılan, onarılan veya gemiyi suya indirip sudan çıkarmaya yarayan ızgara.

kızak

Köşe bucak (sokak için).

kızak

Buğday sapı, ekin ve odun çekmek için ağaçtan yapılmış tekerleksiz bir çeşit taşıt.

kızak

Yorgun köpek.

kızak

Öfkeli, sert, kırıcı.

kızak

Tez kızan.

kızak Osm. kızak

Ağaç tablaların kamburlaşmaması için, liflere dikey konumda açılan kanala geçirilen uzun parça.

kızak

[tızak]: Biçilen ekini harman yerine çekmekte kullanılan dağdan ot ya da taş getirmekte kullanılan tekersiz araç. (Dereköy *Uluborlu, Yeşilköy *Gelendost -Isparta; Beyağıl *Ulukışla -Niğde) [tızak] : (Çallı, Kuyucak *Burhaniye -Balıkesir)

Kızak Osm. Kroshet
Kızak Alm. Schlitten

---

kızak ile benzer kelimeler

kızak kanalı Osm. Kızaklı geçmelerde kızağın ya da erkek parçanın biçim ve ölçüsünde açılan oyuk.

kızak kaymak Çiftleşmek isteyen köpek yere sürtünerek yürümek: Köpeğiniz kızak kaymaya başlamış.

kızak kılmak Kızak kaymak.

kızak yapmak taşıt fren görevini yerine getirdiği hâlde duramayıp kaymak.

kızak yılmak Kızak kaymak.

tekerli kızak Arkasında küçük iki tekerleği bulunan kızak.

---