kıvrak

kıvrak, -ğı

a. 1. hlk. İnce tülbent veya ipekli baş örtüsü. 2. hlk. Yerli dokuması kara bezden yapılmış köylü kadın yeldirmesi. 3. sf. Canlı, hareketli, atik: “Lastik ayakkabılarının üstünde kıvrak ve çevikti.” -H. Taner. 4. sf. Akıcı, işlek: Kıvrak bir zekâsı var. Kıvrak bir anlatım. 5. sf. hlk. Aceleci. 6. sf. hlk. Güzel, şık, yakışıklı.

kıvrak Fr. Souple
kıvrak

1. Yerli dokuması, kara bezden yapılmış köylü kadın yeldirmesi, ferace. 2. Kadınların başa örttükleri ince tülbent, gelinlerin yüzüne örtülen kırmızı, yeşil renkli, pullu tül ya da krep. 3. Kadınların başlarına örttükleri kenarları saçaklı ipekli örtü, poşu. 4.bk.kıvratma (I). 5. Kısa kadın eteği. 6. Kısa pantalon.

kıvrak

1. Aceleci. 2. Çevik, tetik, çalışkan. 3. Dayanıksız, direşmez : Kıvraklar sözünde durmazlar.

kıvrak

Güzel, şık, yakışıklı, hoşça.

kıvrak

Fazla bükülmüş (ip vb. için): Bu ip çok kıvrak bükülmüş.

kıvrak

Sıkı, kuvvetli : Kilimin bağını kıvrak bağla düşmesin.

kıvrak

El tezgâhında temiz ve kıvrılmış iplikten dokunmuş bez.

kıvrak

1. Tez, ivedi. 2. Çevik.

kıvrak

Çok bükülmüş nesne (iplik, tel vb. için).

kıvrak

Uzun etek.

kıvrak

Kadınların giysilerinin üzerine giyindikleri vücut hatlarını örten giyecek. (*Kırkağaç -Manisa)

kıvrak

1. İnce kadın baş örtüsü. 2. Kıvrık

---

kıvrak ile benzer kelimeler

kıvrak kıvrak zf. Kıvrak olarak, kıvrakça: “Birkaç kere gülerek konuştu.” -H. E. Adıvar.

albeni kıvrak İşgüzar, hamarat.

kıvrak buğday İlkbaharda ekilip, sonbahar ekimi ile beraber yetişen buğday.

kıvrak darı İnce taneli, çok patlayan bir çeşit mısır.

kıvrak gömlek Çok bükülmüş iplikten dokunmuş dayanıklı kumaştan yapılan gömlek.

kıvrak olmak Çabuk olmak : Zeki, kıvrak kıvrak buraya gel.

---