kış kış

kış kış etmek

bk. kışkırmak (I)

benzeye benzeye yaz, benzeye benzeye kış olur

“günler birbirinden çok farklı olmadığı hâlde hava yavaş yavaş ısınarak yaz, aynı biçimde yavaş yavaş soğuyarak kış olur” anlamında kullanılan bir söz.

dağ başına kış gelir, insanın başına iş gelir

“dağ başında kışın fırtına eksik olmadığı gibi kişinin yaşamında da yıpratıcı olaylar eksik olmaz” anlamında kullanılan bir söz.

işini kış tut da yaz çıkarsa bahtına

“başladığın bir işte her zaman güçlüklerle karşılaşacağını varsay ki sonunda hayal kırıklığına uğramayasın, iyi sonuçlar aldığında sevinesin” anlamında kullanılan bir söz.

kabarcık bacaklı kış at kenesi

Güney Afrika’da genellikle ve diğer büyük memelilerde parazitlenen boncuk bacaklı kış at kenesi, Margaropus winthemi.

kara kış

a. 1. Kış ortası, kışın en şiddetli zamanı, zemheri: “Kıştı, İstanbul'a arada bir uğrayan lardan biri.” -N. Hikmet. 2. mec. Çok sıkıntılı durum veya zaman: “Hepsi hasta ve küskün olan bu yurttaşlar da bugünün ağır iktisadi koşullarının ında sefalete te...

kavak, yaprağını tepeden dökerse kış çok olur

“kavak ağacının yaprakları tepeden dökülmeye başlar, aşağıdakiler daha sonra dökülürse o yıl kış çetin olur” anlamında kullanılan bir söz.

kış

(I) a. 1. Kuzey yarım kürede 22 Aralık-21 Mart tarihleri arasındaki zaman dilimi, sonbaharla ilkbahar arasındaki soğuk mevsim: “Kıştı. Yerler iki karış kar tutmuştu.” -T. Buğra. 2. mec. Çok soğuk hava.

(II) a. Tavuk vb....