kimi

kimi

zm. 1. Birtakımı, bazısı, kimisi: “Kimi duvarlarına renkli taşlar kaktı. Kimi bahçesine ağaç dikti.” -L. Tekin. 2. sf. Bazı: “Kimi kez, hikâye yazmanın anlık bir istek olduğunu düşünürüm.” -A. Ağaoğlu.

kimi

Gibi.

kimi

Kimi, kimisi

kimi

< ET kibi: Gibi (Erzincan Merkez)

kimi

Bazısı

kimi

< ET kibi: gibi || gebe || gibe || gibi || kibe || kibi || kibin || kimen || kimin

kimi

Bazan; kimi || kimen

kimi

Gibi, bk. kibi, kimin, kimin

kimi

Gibi, bk. gibi, kimin

kimi:

Tikel niceleyicinin Türkçe'deki bir karşılığı.

kimi

Kimisi, kimisini

---

kimi ile benzer kelimeler

eşeğin kuyruğunu kalabalıkta kesme; kimi uzun der, kimi kısa “kimseyi ilgilendirmeyen işleri kendi kendine karar verip yapmalısın” anlamında kullanılan bir söz.

kimi köprü bulamaz geçmeye, kimi su bulamaz içmeye insanların nasipleri arasındaki tutarsızlıkları belirten bir söz.

gönül kimi severse güzel odur “güzellik anlayışı kişiden kişiye değişir” anlamında kullanılan bir söz.

kimi kimsesi olmamak yakını, koruyucusu bulunmamak.

kimi vakit zf. Ara sıra.

kimi zaman zf. Ara sıra: “Kimi zaman, yoluna yalnız başına devam etme zorunluluğuyla da karşılaştı.” -A. Cemal.

---