kılık

kılık, -ğı

a. 1. Bir kimsenin giyinişi, dış görünüşü, üst baş: “Delikanlı kopuklar, kılıklarından, giyinişlerinden belli oluyorlar.” -M. Ş. Esendal. 2. hlk. Bir kimsenin resmi, fotoğraf.

kılık

Değişik ve özel biçim, yol.

kılık

Koyun, keçi gübresi

kılık

Kilim.

kılık

1. Palamut ağacı. 2. Palamut meyvesi, pelit. 3. Mazı, noix de gaile. 4. Çalı yemişi.

kılık

Küçük anlamında : Bu elmalar ne kılık.

kılık

Tay.

kılık

Kuru fasulye.

kılık

Bir kimsenin resmi, fotoğraf.

kılık

Cancan (çocuk oyunu).

kılık

Peksimet.

kılık

Resim, fotoğraf: Bugün kılıkçıya gittim, kılığımı çektirdim.

kılık

Üniforma.

kılık Fr. Leçon

Metinlerin değişik şekillerinden her biri.

kılık İng. jersey

Oyuncuların karşılaşma sırasında giydikleri giysi; bağlı oldukları birliğin renklerini taşır.

kılık

Hal ü şan, hareket tarzı, gidiş

---

kılık ile benzer kelimeler

düzme kılık Fr. Pseudomorphose

kılık değişimi Fr. Allomorphie

kılık değiştirme İng. disguise Oyuncunun, rol gereği, oynadığı kişinin kimliğini saklamak için si. İng. travestie Bale gösterisinde bir kılıktan başka bir kılığa girme işi.

kılık gıdde Değişik ve özel biçim, yol.

kılık kaldırmak Baş kaldırmak, dikine gitmek.

kılık kıyafet a. 1. Üst baş ve dış görünüş, kisve: “En düşkün zamanlarımda bile bozmadığım imden onlar, beni iyi karşıladılar.” -R. N. Güntekin. 2. Giysi.

kılık kıyafet düşkünü a. 1. Giyecekleri eskimiş veya kötü olan kimse. 2. Kılık kıyafete düşkün kimse, giyinmeyi seven kimse.

kılık kıyafet köpeklere ziyafet giyinişi ve görünüşü kötü ve tiksindirici olanlar için söylenen bir söz.

---