kılığa bürünmek

kılıktan kılığa girmek

1) giysi değiştirmek; 2) sık sık düşünce değiştirmek.

bürünmek

(-e) 1. Bürüme işine konu olmak: Dağ başı sise büründü. 2. Sarınmak, örtünmek: “Annem, babaannem, halalarım çarşaflarına bürünmüşlerdi.” -O. Kemal.

Hava bulutlanmak.

Giyinmek.

eski kimliğine bürünmek

önceki düşüncelerine dönmek: “Unutmak istediğim eski kimliğime bürünüvermiştim.” -O. Pamuk.

kara yasa bürünmek

1) aşırı üzülmek; 2) derin derin düşünmek.

kisveye bürünmek

1) herhangi bir kılığa girmek; 2) herhangi bir niteliğe, biçime girerek gerçek kimliğinden farklı bir görünüş almak: “Bu sebeplerle bazıları eserin bu kisveye bürünmüş olarak yazıldığını kabul etmek istememektedirler.” -A. H. Çelebi.

kuzu postuna bürünmek

karşısındakini aldatmak için gerçek kişiliğini saklamak, kendini zararsız ve uysal göstermek.

yasa bürünmek (veya boğulmak veya gömülmek)

çok üzülmek: “Bütün ev halkı yasa bürünmüştü, o gece hiçbirinin gözüne uyku girmedi.” -H. Topuz.

yeise bürünmek

umutsuz, üzüntülü olmak: “Omuzları bir ihtiyar gibi çökmüş, sesi yeise bürünmüş, kendi kendine söyleniyordu.” -H. E. Adıvar.