KEF ile başlayan kelimeler
KEF ile başlayan veya başında KEF olan kelimeler listeleniyor. Kelimeler Türk Dil Kurumu (TDK) ve diğer Türkçe sözlükler kullanılarak oluşturulmuştur.
kef sözcüğü Türk Dil Kurumu sözlüğünde bulunmaktadır. kef TDK anlamını görüntüle
KEF ile başlayan kelimeler harf dağılımı
19 harfli
kefil kefil solumak
15 harfli
kefine çağırmak, kefil göstermek, kefekiye dönmek, kefalet mektubu
14 harfli
kefleme yapmak, kefir taneleri, kefile kefalet, kefidek geçmek, kefeni yırtmak, kefalet süresi, kefalet senedi, kef kef geçmek
13 harfli
kefeki tutmak
11 harfli
kefsizlemek, kefil olmak, kefil kefil, kefenk taşı, kefenk suyu, kefekî taşı, kefalgiller, kefaletname, kef karsmak
10 harfli
kefinnemek, kefileşmek, keferetsiz, kefenleyiş, kefenlemek, kefencilik, kefen bezi, kefeleşmek, kefelâlesi, kefaloidin, kef geçmek
9 harfli
kefşetmek, keflenmek, kefenleme, kefenimsi, kefelemek, kefaleten
8 harfli
kefşürük, keflemek, kefillik, kefetire, kefensiz, kefenloh, kefenlik, kefeleme, kefcikli, kefaller
7 harfli
kefniyh, kefleme, kefleks, kefkire, kefesiz, kefenli, kefengi, kefenci, kefaret, kefalin, kefalet
6 harfli
kefsiz, kefrem, kefkir, Kefken, kefiye, kefine, kefgür, kefeze, kefere, kefera, kefenk, kefene, kefeli, kefeki, kefeke, kefcil
5 harfli
kefye, kefük, kefuk, kefri, kefne, kefli, kefki, kefke, kefir, kefin, kefil, kefil, kefgi, kefes, kefer, kefen, kefek, kefci, kefce, kefal
4 harfli
kefi, kefe
3 harfli
kef
(e,f,k) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler
açık büfe
a. 1. Yiyecek ve içeceklerin serbestçe seçilip alındığı servis düzeni. 2. sf. Bu düzende yapılan: Açık büfe |
adi akreditif
İng. common letter of credit Akreditif açma talimatında belirtilen limitin bir defa kullanılmasıyla sona e |
adi kefalet
İng. simple surety Temerrüde düşülmesi durumunda alacaklıya karşı kefilin sorumlu olduğu kefalet türü. |
aditif etki
İng. summation Sumasyon. |
aerofilik
İng. aerophilic Havayı seven, üremesi için hava gereken organizma. |
af dilemek
işlenen hata veya suç için bağışlanmayı istemek: Yalvardım, af diledim, barıştık. -Y. Z. Ortaç. |
afana etmek
Çarçur etmek, ziyan etmek: Parayı afana etti gitti. |
aferin almak
değerli görülüp beğenilmek. |
afetmek
(< Ar. afv+etmek) affetmek |
affedebilmek
(-i) Affetme imkânı veya olasılığı bulunmak. |