KEF ile başlayan kelimeler

KEF ile başlayan veya başında KEF olan kelimeler listeleniyor. Kelimeler Türk Dil Kurumu (TDK) ve diğer Türkçe sözlükler kullanılarak oluşturulmuştur.

kef sözcüğü Türk Dil Kurumu sözlüğünde bulunmaktadır. kef TDK anlamını görüntüle

KEF ile başlayan kelimeler harf dağılımı

19 harfli

kefil kefil solumak

16 harfli

kefenin cebi yok

15 harfli

kefine çağırmak, kefil göstermek, kefekiye dönmek, kefalet mektubu

14 harfli

kefleme yapmak, kefir taneleri, kefile kefalet, kefidek geçmek, kefeni yırtmak, kefalet süresi, kefalet senedi, kef kef geçmek

13 harfli

kefeki tutmak

12 harfli

kefli kecere, kefir emlemi, kefîle kefîl, kefeze etmek, kefen soyucu, kefen parası

11 harfli

kefsizlemek, kefil olmak, kefil kefil, kefenk taşı, kefenk suyu, kefekî taşı, kefalgiller, kefaletname, kef karsmak

10 harfli

kefinnemek, kefileşmek, keferetsiz, kefenleyiş, kefenlemek, kefencilik, kefen bezi, kefeleşmek, kefelâlesi, kefaloidin, kef geçmek

9 harfli

kefşetmek, keflenmek, kefenleme, kefenimsi, kefelemek, kefaleten

8 harfli

kefşürük, keflemek, kefillik, kefetire, kefensiz, kefenloh, kefenlik, kefeleme, kefcikli, kefaller

7 harfli

kefniyh, kefleme, kefleks, kefkire, kefesiz, kefenli, kefengi, kefenci, kefaret, kefalin, kefalet

6 harfli

kefsiz, kefrem, kefkir, Kefken, kefiye, kefine, kefgür, kefeze, kefere, kefera, kefenk, kefene, kefeli, kefeki, kefeke, kefcil

5 harfli

kefye, kefük, kefuk, kefri, kefne, kefli, kefki, kefke, kefir, kefin, kefil, kefil, kefgi, kefes, kefer, kefen, kefek, kefci, kefce, kefal

4 harfli

kefi, kefe

(e,f,k) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

açık büfe

a. 1. Yiyecek ve içeceklerin serbestçe seçilip alındığı servis düzeni. 2. sf. Bu düzende yapılan: Açık büfe

adi akreditif İng. common letter of credit

Akreditif açma talimatında belirtilen limitin bir defa kullanılmasıyla sona e

adi kefalet İng. simple surety

Temerrüde düşülmesi durumunda alacaklıya karşı kefilin sorumlu olduğu kefalet türü.

aditif etki İng. summation

Sumasyon.

aerofilik İng. aerophilic

Havayı seven, üremesi için hava gereken organizma.

af dilemek

işlenen hata veya suç için bağışlanmayı istemek: “Yalvardım, af diledim, barıştık.” -Y. Z. Ortaç.

afana etmek

Çarçur etmek, ziyan etmek: Parayı afana etti gitti.

aferin almak

değerli görülüp beğenilmek.

afetmek

(< Ar. afv+etmek) affetmek

affedebilmek

(-i) Affetme imkânı veya olasılığı bulunmak.

Kelime Motoru