işlek

işlek

sf. 1. Çok işleyen, canlı, hareketli: “İki harp esnasında, burası kolay kazançların, vurgunculuğun en işlek merkezlerinden biriydi.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. Özenmeden, çabuk yazıldığı hâlde okunaklı ve güzel olan (yazı): “İşlek, açık bir yazı. Bir kadın elinden çıkma.” -T. Dursun K.

işlek

1. Ambarın alt kısmında olan ve tahıl akıtmaya yarayan kapaklı delik: İşlek açık kalmış, bütün zahire dökülmüş. 2. Arıların girip çıktığı kovan deliği.

işlek

Çalışkan, ya da çalışır gibi görünen.

işlek

Yapımevi, fabrika.

işlek

Azerbaycan Türkçesi: mähsuldar; Türkmen Türkçesi: önümü; Gagauz Türkçesi: *işlek ~ productiv ~ bereketli;Özbek Türkçesi: mahsuldor; Uygur Türkçesi: ünümlük; Tatar Türkçesi: produktiv; Başkurt Türkçesi: produktiv; Kmk:köp kollanagan; Krç.-Malk.: produktiv; Nogay Türkçesi: äreketlî; Kazak Türkçesi: önimdi; Kırgız Türkçesi: önümdüü; Alt::produktiv~ t'ürümdik; Hakas Türkçesi: tüzîmnîg; Tuva Türkçesi: pü'dürükçülüg; Şor Türkçesi: *produktiv; Rusça: produktivnıy

---

işlek ile benzer kelimeler

az işlek ek Sayılı bazı kelime kök ve gövdelerine getirilerek yeni kavramların yansıtılmasını, kavramlara karşılık yeni kelimeler yapılmasını sağlayan ekler: baş+kan, bili+k “piliç” pili+ç, çat+al, er+dem “fazilet, yiğitlik”, er+kek, kab+ak, gez-egen “çok gezen”, gel-e-nek, gör-e-nek, ogl...

işlek ek a. db. Kelime türetmede sık kullanılan yapım eki. Ad ve fiil kök ve gövdelerinden yeni türetmeler yapımında çok kullanılan, işlekliğini sürdüren ek: taş / taş+çı, taş+çı+lık, göz+cü, göz+cü+lük, baş / baş+la-, iş+le- / işle-y-ici, göz+le- ...

---