iskelet

iskelet Fr. squelette

a. 1. İnsan ve hayvan bedeninin kemik çatısı, teşrih: “Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu.” -H. E. Adıvar. 2. Yumuşak bölümleri dökülmüş, ölü bir vücudun kemiklerinin bütünü. 3. mec. Bir şeyi oluşturan temel çatı: “Yanımızdaki genç, yolun ötesinde bir bina iskeleti gösterdi.” -F. R. Atay. 4. mec. Bir eserin genel planı: Bir romanın iskeleti. 5. sf. mec. Çok zayıf. 6. sf. mec. Kuru, çıplak: “Yürüdük, yürüdük, yaprakları düşmüş iskelet bir ormanın içine geldik.” -Ö. Seyfettin.

iskelet

Hayvana yük yüklerken fileyi ve urganı tutturmak için semerin arkasına çakılan yarım halka biçimindeki yassı demir.

iskelet İng. skeleton

Bir hayvanın destek görevi olan ve vücudu korumaya yarayan sert parçasının tümü; omurgalı hayvanların iç organlarını koruyan ve destekleyen kemik ve az çok kıkırdaklı bir çatı yapısı.

iskelet

bk. çatı

iskelet Fr. armature

(Heykel) 1. Heykel yapımında kilin içine konulan, tel ve demirden yapılmış, betiye uygun çatkı.

iskelet Osm. kadîd

(biyoloji, zooloji)

iskelet İng. skeleton

Omurgalı hayvanların iç organlarını koruyan ve destekleyen kemik ve az çok kıkırdaklı bir çatı yapısı.

iskelet İng. skeleton

(Yun. skeletos=sert): Geniş anlamda herhangi bir hayvanın, destek görevi olan ve vücudu korumaya yarayan sert parçasının tümü; omurgalı hayvanların iç organları koruyan ve destekleyen kemik ve azçok kıkırdaklı bir çatı yapısı.

---

iskelet ile benzer kelimeler

dış iskelet İng. exoskeleton (Yun. exo: dışa doğru; skeletos: sert) Bazı süngerlerde, eklem bacaklılarda epidermis üzerine salgılanan sert destek dokusu. Ekzoiskelet. İng. exoskeleton Bazı süngerlerde, eklem bacaklılard...

iç iskelet İng. internal skeleton, endoskeleton (Yun. endon: içinde; skeletos: kurumuş) 1. Omurgalı ya da omurgasızlarda organizmanın vücuduna destek sağlayan içteki yapı (kemik, kıkırdak vb.). 2.Balıklarda eksen ve ekstremite iskeletini oluşturan yapıların bütünü.

iskelet gibi çok zayıf.

iskelet iskorbütü İng. skeletal scurvy Hipertrofik osteodistrofi.

iskelet kası bk. çizgili kas İng. skeletal muscle İstemli, çizgili kas. İng. striated muscle Çizgili kas.

iskelet kası dokusu İng. textus muscularis striatus skeletalis anat. Kemiklere tutunan, enlemesine çizgilenmeler gösteren ve isteğe bağlı olarak çalışan kas türü. Bu tür kasların miyositus adı verilen kas teli hücresinin uzunluk ve kalınlıkları canlı türlerine ve kaslar...

iskelet kası triyadı İng. trias anat. İskelet kası tellerinin ince yapısında ortada bir adet enine tubulusla yanlarda yer alan iki adet terminal sarnıçlı yapı.

iskelet mobilya a. Oturma grubuna giren koltuk, kanepe, sandalye, kolçaklı sandalye, sallanan koltuk vb. mobilyanın masif ağaç malzemeden yapılan esas taşıyıcı kısımları.

---