ısırgan

ısırgan

a. bit. b. Isırgangillerden, her tarafı sert tüylerle kaplı, tüyleri kırıldığında karınca asidi denilen çok kaşındırıcı bir madde çıkartan bir ot (Urtica): “Bu ulu ağaç yerlerde sürüne sürüne kurudu ve etrafını dikenler, ısırganlar bürüdü.” -A. H. Müftüoğlu.

ısırgan

Fırında ekmek, börek, çörek çevirmeye yarayan bir çeşit kürek.

ısırgan

Ateş küreği.

ısırgan

1. bk. ısıran-2. 2. bk. ısıran-3.

ısırgan İng. nettle

Isırgan otugiller (Urticaceae) familyasından, yakıcı tüyler taşıyan bir ya da çok yıllık otsu bitkiler.

ısırgan Fr. ortie

(botanik)

ısırgan

bk. ısıran

---

ısırgan ile benzer kelimeler

Isırgan hayvancıkları Lat. Cnidaria Knidliler.

ısırgan ile taharet olmaz “kötü kişiden iyilik beklenmez” anlamında kullanılan bir söz.

ısırgan otu Lat. Urtica diocia Yapısında müsilaj, tanen ve bazı alkaloidlerle madensel tuzlar içeren ve halk arasında karaciğer, safra kesesi, dalak, solunumla sindirim sistemi hastalıklarını tedavi etmek amacıyla kullanılan bir bitki, dızlağan

ısırgan otugiller İng. nettle family Yaprakları almaşlı ya da karşılıklı dizilişte, gövde ve yapraklarında yakıcı tüyler taşıyan, çiçekleri tek ya da iki eşeyli olan, ovaryum üst durumlu, aken ya da eriksi tipi meyveleri olan, ülkemizde iki cins ve dokuz türle temsil edilen,...

---