insanbilim

insanbilim İng. anthropology

İnsanın kökenini, biyolojik yapısını, gövdesel özelliklerini, kültürlerini, toplumsal davranışlarını vb. konu edinen ve bunları kendine özgü yöntemleriyle inceleyen bilim. a. bk. budunbilim, fiziksel insanbilim, kültürel insanbilim, toplumsal insanbilim.

insanbilim İng. anthropology

İnsanın kökenini, biyolojik yapısını, kültürel özelliklerini ve toplumsal davranışlarını kendine özgü yöntemlerle inceleyen bilim.

insanbilim İng. anthropology

(Yun. anthropos = insan, logos = bilim) : I. Canlı varlık olarak insanı ve onun gelişim tarihini araştıran ve betimleyen doğa bilimi. II. Felsefî insanbilim: 1. Somut yaşamı ve gerçeklik içindeki, yeri bakımından insanın özü ve özünün kuruluşu üzerine felsefî-bilimsel öğreti. İlk belirtileri Kant ve Herder'de; 19. yüzyılda Carus ve Lotze'de görülür, 20. yüzyılda yenileyen ve geliştirilenler: Max Scheler; Plessner, Gehlen; Amerikan pragmacılarından: James, Dewey. Felsefî insanbilim, a. bilimlerin elde ettiği bilgileri, birliği olan bir insan imgesinde birleştirmeğe, doğa bilimlerinin ve tinsel bilimlerin sonuçları arasında bir bağlantı kurmağa çalışır; b. kendi felsefî açıklamaları ve çözümlemeleriyle insan varlığının özünü kavramaya ve bundan ötede de insan varlığının anlamını fizikötesi açısından yorumlamaya girişir. 2-İnsan varlığının bir felsefesi olmak savı ile ortaya çıkan felsefe: a. Bütün felsefî soru sormaların kaynağı olan yeni bir ilk felsefe (Philosophia prima), bir felsefe dalı olduğunu ileri sürer, b. Felsefenin bütünü olmak savındadır: Çünkü bütün felsefî sorular şu soruya geri götürülebilir: İnsan nedir?

insanbilim İng. anthropology

İnsanın fiziksel yapısıyla kültürel yaratısını tüm özellik ve sorunlarıyla birlikte inceleyen bilim. bk. kültürel insanbilim, toplumsal insanbilim, uygulamalı insanbilim, insanbilimsel toplumbilim, krş. budunbilim, halkbilim, halkbilgisi.

insanbilim İng. Antropology

İnsanın kökenini, biyolojik yapısını, gövdesel özelliklerini, kültürlerini, toplumsal davranışlarını vb. konu edinen ve bunları kendine özgü yöntemlerle inceleyen bilim.

insanbilim İng. anthropology

İnsanın kökenini, evrimini, dirimbilimsel özelliklerini, toplumsal ve ekinsel yönlerini inceleyen bilim dalı.

insanbilim İng. anthropology

Toplumsal ekin içinde insanın oluşum ve evrimini inceleyen toplumbilim dalı.

---

insanbilim ile benzer kelimeler

doğal insanbilim İng. physical anthropology İnsanın örgensel oluşum ve evrimini, örgensel yapı ile doğal toplumsal çevre arasındaki ilişkileri ve ırklar arasındaki ayrımları inceleyen insanbilim dalı.

ekinsel insanbilim İng. cultural anthropology bk. budunbilim.

fiziksel insanbilim İng. physical anthropology Kalıtımı, ırkları ve insan kökeninin tarihini inceleyen ve araştıran insanbilimsel dal.

insanbilim okulu İng. anthropological school Aralarında akrabalık bağlarıyla kültürel hiçbir ilişki bulunmayan toplulukların kimi halk kültürleri arasında saptanan benzerliklerin, insanların yapısal, dirilsel ve düşünsel özdeşliğiyle uygarlık gelişim yollarının koşutluğunda...

işlevsel insanbilim İng. functional anthropology Konusunu oluşturan olayları işlevsel açıdan inceleyen insanbilim türü. bk. işlevsel halkbilim, işlevsel budunbilim.

kültürel insanbilim İng. cultural anthropology Budunbilimin karşılığı olan ve kültürü inceleyen insanbilimsel dal. İng. cultural anthropology İnsanı, toplumsal ve kültürel davranışları bakımından inceleyen ve kazıbilim ile budu...

toplumsal insanbilim İng. social anthropology Toplumsal yapıya ağırlık veren; toplumsal kurumların, örgütlerin, davranışların karşılaştırmalı araştırmalarını yapan, özellikle İngiltere'de gelişmiş olan insanbilimsel dal. İng. social anth...

uygulamalı insanbilim İng. applied anthropology İnsanbilim konularıyla kuramlarını düşünce düzeyinden uygulama alanına aktaran bilim dalı. krş. uygulamalı halkbilim, uygulamalı budunbilim.

---