inan

inan

a. 1. İnanmak işi. 2. Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme: “Kendi paylarına düşen fedakârlığı, devlet, millet uğrunda inanla, güvenle, umutla bir daha tazeliyorlardı.” -R. E. Ünaydın. 3. Tanrı'ya duyulan sınırsız inanış, iman, itikat.

inan

İnan, güven

inan İng. faith

1. (Özellikle dinsel anlamda) Bir bağlanmadan doğan güven; Tanrı'ya duyulan sınırsız güven. 2. Görünmez olana içten inanma; saklı olanı, daha açığa çıkmamış olanı duyma. 3. Bilinmeyene bağlanma. 4. Kişisel inanmanın içeriği; inanılan doğruların tümü.

inan İng. faith

Bir şeyin doğruluğunu tanıtlamasız kabul etme.

İnan Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman.Cinsiyet: Kız Bir kimsenin veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman.

---

inan ile benzer kelimeler

göğüs-inan takıdan bitişik Fr. Thoraco xiphopage

inan ağrı Fr. Sternalgie

inan şirketi İki veya daha çok kişinin kârları eşit olarak paylaşmak koşuluyla kaynaklarını birleştirdikleri, ancak sermayeye katkı paylarının eşit olmadığı bir ortaklık.

inan-bukacıl Fr. Sterno-thyroïdien

inan-çenecil Fr. Sterno-maxillaire

inan-çüğrecil Fr. Sterno-pubien

inan-eğe-köprücük-pazıcıl Fr. Stérno-costo-clavi-humerai

inan-kalkancıl Fr. Sterno-thyroïdien

---