imece

imece

a. top. b. 1. Kırsal topluluklarda köyün zorunlu ve isteğe bağlı işlerinin köylülerce eşit şartlarda emek birliğiyle gerçekleştirilmesi. 2. Birçok kimsenin toplanıp el birliğiyle bir kişinin veya bir topluluğun işini görmesi ve böylece işlerin sıra ile bitirilmesi.

imece

Birçok kimselerin toplanıp elbirliğiyle bir kişinin işini görmesi.

imece İng. collective labour, working collectively

Kırsal kesimde zorunlu ve isteğe bağlı işlerin, o kesimde yaşayanlarca eşit koşullarda işbirliğiyle gerçekleştirilmesi.

imece İng. self-help, mutual aid

1. Köylerin zorunlu işgörülerinin yerine getirilebilmesi için, bu çalışmalara, köylünün ortaklaşa olarak ve eşit koşullar içinde, yardımlaşma geleneklerinden güç alarak kendi emeği ile katılması yöntemi. 2. Ürün, emek, işgörü değiştokuşu ve toplumsal yardım amacıyla yakınlaşma. 3. Toplumsal çalışmaya kişilerin para katkısını içeren yükümlülük türü.

imece

Daha çok kırsal topluluklarda, bireysel ailelerin türlü üretim etkinlikleri ile kimi topluluk hizmetlerinin köydeki bütün ya da birçok ailelerin karşılıklı yardımlaşması yoluyla yapılması.

imece

Bir kimse ya da aileye ait işi o çevrenin bütün işgücünü birleştirerek yapma. (Kursarı *Yalvaç -Isparta; Tahtacı *Burhaniye -Balıkesir)

imece, (imeci)

Birçok kimselerin bir iş için toplanıp el birliği yapması.

İmece Köken: T.

Cinsiyet: Kız Birçok kimsenin el birliğiyle, bir kişinin veya topluluğun işini yapması.

---

imece ile benzer kelimeler

imece günü bulutlu, görmeyene ne mutlu “zamanın elverişli olup olmadığına bakmadan yardıma gelenleri bulunan iş sahibine ne mutlu” anlamında kullanılan bir söz.

imece (sağunsal) Fr. Syndicat (médical)

---