im

im

a. 1. İşaret. 2. Alamet.

im

İşaret

im İng. signal

(1) Fiziksel bir olaya bağlı olan ve veri taşıyan, zamana bağımlı bir değer.

im İng. sign

(II) Bir sayının olumlu ya da olumsuz olduğunu gösteren cebirsel simge.

im İng. mark

(3) Bir alanın, bir sözcüğün, bir öğenin ya da bir öbek gibi bir veri kümesinin başlangıcını ya da sonunu gösteren simge ya da simgeler.

im İng. mark
im

bk. işaret

im

bk. tik (kontrol işareti)

im İng. sign

Bir başka şeyi gösteren, bir şeyi anlatan, dile getiren şey; algılandığında belli bir şeyin tasarımını bizde uyandıran şey. // Doğal imde, imle imlenilen arasında doğal bir bağlam vardır; yapma (uzlaşımsal) imde anlam saptanmıştır, bk. simge

im İng. sign

Artı, eksi, kökiki (karekök) +,-,(...), gibi işlemleri belirleyen biçimsel yazım,

im İng. sign

Halkın düşün, duyu, istek ve olayları anlatmak amacıyla kullandığı, çivi, tahta, kemik, taş, demir, boya, kalem, damga, ateş, bıçak ve daha birçok araçlar yardımıyla yaptığı simgesel nesnelerin tümü. bk. simge.

im İng. sign

Bir şeyi belli etmek ya da başkalarından ayırmak için kullanılan biçim, çizgi ya da resim.

im- İng. im-

NH kökünü ifade eden ön ek.

im İng. sign, letter, symbol

Bir dilin bölünmeyen en küçük yapı taşı olup, genellikle kendinden başka bir nesneyi dile getirmeğe yarayan birim. || Her im, eşbiçimlilik bağıntısının belirlediği bir denklik öbeği sayılabilir. Anl. im biçimi. Krş.. im örneği, eşbiçimlilik bağıntısı, değişmez, değişken.

im İng. signal

TV. Bir yayın dizgesinde bilgi taşıyan elektrik akımı ya da radyo dalgası.

im

hlk. İlaç.

im (I)

İç donu, don.

im (II)

İşaret, nişan, parola.

---