ilahi

ilahi Ar. il¥h³

(I) ünl. (i'la:hi, l ince okunur) “Bu ne hâl, ne tuhaf” gibi şaşma, sitem bildiren bir söz: “İlahi Eda abla! Güzele bakmanın sevap olduğunu bilmez misin sen?” -N. Cumalı.

ilahi Ar. il¥h³

(II) a. (ila:hi:, l ince okunur) ed. ve müz. Tanrı'yı övmek, ona dua etmek için yazılıp makamla okunan nazım: “Bütün gün genç kızlar ilahiler söylemişlerdi.” -Ç. Altan.

ilahî Ar. il¥h³

sf. (ila:hi:, l ince okunur) 1. din b. Tanrı ile ilgili olan, Tanrı'ya özgü olan, tanrısal, lahuti: “Bakınız ki yalnız Allah'tan olan ve ilahî olan ümidiniz ölmesin!” -R. E. Ünaydın. 2. mec. Çok güzel, mükemmel: “Minarecilikte biz gerçekten ilahî bir hüner göstermişizdir.” -R. H. Karay.

ilâhi

İlahi

ilâhi Fr. Hymne

Tanrıyı övmek üzere ezgi ile söylenen koşuk. (Bu ilâhilere Mevleviler Ayin, Bektaşiler Nefes, Gülşenîler Tapuğ, Halvetîler Durak, başka tarikat ehli Cümhur derlerdi).

ilâhi

Tekke yazınında din ve ahlak ile ilgili konularda özel ezgilerle söylenen koşuk. Yapı bakımından özel bir biçimi yoktur, koşma ve semai gibidir. (İlâhilere; Mevleviler "ayin", Bektaşîler "nefes", Aleviler "düşe" Gülşenîler "tapuğ", Halvetîler "durak", başka tarikatlardan olanlar da "cumhur" derlerdi.)

İlahî Ar. il¥h³

ünl. (ila:hi:, l ince okunur) Ey Allah'ım: “Ruhumun senden İlahî, şudur ancak emeli / Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli” -M. A. Ersoy.

---

ilahi ile benzer kelimeler

ilahi Ar. il¥h³ (I) ünl. (i'la:hi, l ince okunur) “Bu ne hâl, ne tuhaf” gibi şaşma, sitem bildiren bir söz: “İlahi Eda abla! Güzele bakmanın sevap olduğunu bilmez misin sen?” -N. Cumalı. Ar. i...

---