iklim

iklim Ar. i®l³m

a. 1. coğ. Yeryüzünün herhangi bir yerinde hava olaylarına bağlı olarak gerçekleşen etkilerin uzun yılların ortalamasına dayanan durumu, abuhava: “İklim ile toprağın bereketi ve insanın faaliyeti arasında yakın bir münasebet vardır.” -C. Meriç. 2. esk. Ülke, diyar: “Saba melikesi Belkıs da kendisine Yemen iklimlerinin en güzel atlarından hediyeler göndermişti.” -N. F. Kısakürek.

iklim İng. climate

Havanın sıcaklık, basınç, nem, rüzgâr gibi koşullarını topluca belirten terim.

iklim Fr. climat

(coğrafya tarım)

iklim İng. climate

Belli bir bölgedeki meteorolojik parametre ve süreçlerin belirlendiği hava tiplerinin, uzun zaman süresince saptanan ve mevsimleri karakterize eden ortalama durumu.

İklim Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam.Cinsiyet: Kız 1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam.

İklim İng. climate

Yeryüzünün herhangi bir yerinde, havayuvarı olaylarının ortaklaşa gerçekleştirdikleri etkilerin, uzun yılların ortalamasına dayanan durumu.

---

iklim ile benzer kelimeler

ara iklim bk. geçiş iklimi.

denizsel iklim İng. maritime climate Ilıman iklimin deniz etkisi altında bulunan daha ılık, daha yağışlı ana örneği.

ılıman kara iklim bölgesi Fr. région tempérée continentale (coğrafya)

iklim bilimci a. İklim bilimi uzmanı, klimatolog.

iklim bilimi a. İklimleri inceleyen bilim, klimatoloji.

İklim bölgeleri İng. climatic zones Yeryüzünün, başta sıcaklık ve yağış gibi etkenler olmak üzere, iklimi oluşturan öğeler bakımından benzerlik gösteren kesimlere bölünmesi.

iklim bölgesi Osm. région climatique, zone climatique (coğrafya)

iklim çalkantısı İng. fluctation of climate İklimin dönümlü olarak değişmesi.

---