iki obruklu

obruklu

sf. Obruğu olan: “Sadece Vedia ile evlenmeleri bile yılanlı, timsahlı, koskoca bir bataklığı geçişe benzerdi.” -T. Buğra.

obruklu büzük

değirmen iki taştan, muhabbet iki baştan

“karı koca arasında karşılıklı sevgi bulunmalıdır” anlamında kullanılan bir söz.

iki gözü iki çeşme

1) sürekli ağlar durumda: “Biçare kadın anlatmış bunları.” -E. Şafak. 2) sürekli ağlayan.

iki gözü iki çeşme ağlamak

sürekli veya çok ağlamak: “Sen gittin de aylarca yas tuttu, iki gözü iki çeşme ağladı.” -Y. Kemal.

iki iki, (ikin ikin)

İkişer, ikişer.

iki iki yapmak

Bir kezde yapılması, söylenmesi mümkün olan şeyi, dalgınlık, tembellik vb. nedenlerle iki kez de yapmak.

iki kere iki dört eder

“gerçekliğinden şüphe edilmeyecek kadar açık” anlamında kullanılan bir söz.