iflas

iflas Ar. ifl¥s

a. (ifla:sı, l ince okunur) 1. tic. Borçlarını ödeyemediği mahkeme kararı ile tespit ve ilan olunan işadamının durumu, batkı, batkınlık: “Her gün küçük tüccarlardan birisi iflasa sürükleniyordu.” -N. Cumalı. 2. mec. Yenilgiye uğrama, değerini yitirme. 3. mec. İşlevini veya görevini yapamama.

iflas İng. bankruptcy

Mahkemece borçlunun, borçlarını ödeyemeyecek durumda olduğunun saptanması.

iflâs

batkı, batkınlık. ~ masası: batkı, batkınlık yığını (Konkursmasse, masse de faillite).

---

iflas ile benzer kelimeler

anlaşmalı iflas a. ekon. ve huk. Batık durumunda alacaklıların, alacaklarını belli bir plana göre almaları için aralarında yaptıkları sözleşme, konkordato.

dolanlı iflas a. tic. Hileli iflas: “İnancı kötüye kullanma, gibi yüz kızartıcı suçlarla ... hüküm giymiş olanlar...” -Anayasa.

hileli iflas a. tic. Alacaklıları zarara sokmak amacıyla hileli işlemler yaparak gerçekleştirilen iflas yolu, dolanlı iflas.

iflas bayrağını çekmek (veya borusunu çalmak) tkz. 1) ticarette batmak; 2) her şeyini yitirmek.

iflas davası a. huk. İflas işlerine bakan mahkemelerde açılan dava.

iflas etmek 1) bir kimse veya kuruluş için mahkeme kararıyla anaparasını yitirdiği açıklanmak, batmak: “Ayna ithal edermiş, sonra iflas etmiş, az buçuk oynatmış.” -S. F. Abasıyanık. 2) mec. düşünce, iddia, tez, kimse vb. yenilgiye uğramak, değeri düşmek.

iflas masası a. huk. İflas eden kişi veya kuruluşun alacak ve borçlarını belirlemeye ve bunları düzenlemeye yetkili birim.

---