A-doğru-uzaysı İng. A-module bk. sol .
abansız Davranışları kaba ve özensiz kimse. Ansızın, birdenbire, apansız.
abartısız sf. 1. Olduğu gibi gösterilen, abartmasız, mübalağasız. 2. zf. Abartmadan, olarak, mübalağasız bir biçimde.
abartısızca zf. (abartısı'zca) Abartısız bir biçimde.
abartısızlık , -ğı a. Abartısız olma durumu.
abartmasız sf. Abartısız.
abartmasızca zf. (abartması'zca) Abartmasız bir biçimde.
abasız sf. Aba giymemiş olan: İçim muradına ermiş / Abasız postsuz bir derviş -A. H. Tanpınar.
abasızlık , -ğı a. Abasız olma durumu.
abaza tahtası Ev üzerine çakılan kısa ve ince tahta.