hukuk

hukuk Ar. §u®°®

ç. a. (huku:ku) 1. Toplumu düzenleyen ve devletin yaptırım gücünü belirleyen yasaların bütünü, tüze: “Hukuk daima âdetlerin peşinden gider, önüne geçmez.” -P. Safa. 2. Bu yasaları konu alan bilim: “Kaldı ki böyle bir hareket, milletlerarası hukuka taban tabana zıttı.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Yasaların ceza ile ilgili olmayıp alacak verecek vb. davaları ilgilendiren bölümü: Hukuk davası. Hukuk mahkemesi. 4. Haklar: Hukukumdan vazgeçmem. 5. mec. Ahbaplık, dostluk: “Hukukumuz, doktor hasta ilişkisinden daha önemlisi, kişiseldir; eski dostuz.” -A. Boysan.

hukuk

1) haklar. 2) töre. ~ -ı âmme: bk. âmme hukuku. ~ -ı husûsiyye: bk. husûsî hukuk.

---

hukuk ile benzer kelimeler

Anadolu ve Rumeli Müdafâi Hukuk Cemiyeti İng.Association for the Defense and Rights of Anatolia and Rumelia Fr.Associations pour la Défense des Droits d'Anatolie

Beynelmilel Hukuk İng.international law Alm.Internationales Recht Fr.droit international bk. Uluslararası Hukuk

BM Uluslararası Hukuk Komisyonu İng.UN International Law Commission Alm.Völkerrechtskommission Fr.Commission du droit international

Cenevre İnsancıl Hukuk Sözleşmeleri İng.1949

emredici hukuk buyurucu töre.

hukuk felsefesi Alm. Rechtsphilosophie Hukukun özünü, kökenini, geçerliliğini, ilkelerini, ödevlerini; yaşam ve bilimler bağlamı içindeki yerini felsefe açısından açıklamaya çalışan felsefe dalı.

intikalî hukuk geçiş töresi, çağlar arası töre (Übergangsrecht, Intertemporales Recht, droit transitoire).

medenî hukuk yurttaşlar töresi (Zivilrecht, bürgerliches Recht, droit civil).

---