hoca

hoca Far. ¬v¥ce

a. 1. din b. Müslümanlıkta din görevlisi. 2. Öğretmen: “Edebiyat hocasıyken talebeme bu nesir sanatından bir defa bahsetmiştim.” -F. R. Atay. 3. mec. Akıl öğreten, öğüt veren kimse. 4. esk. Medresede öğrenim gören sarıklı, cübbeli din adamı.

< Far. hâce) hoca

hoca

< Far. hâce: hoca; köy imamı

hoca

Hoca, muallim

hoca İng. hodja

islam diniyle ilgili, bilgilerini geleneksel yollarla değil de kutsal kitap Kuran ve öteki yazılı dinsel belgelerden sağlayan, din konusunda halkı eğittiği gibi ona kovuşturması gereken yolu gösteren ve bu arada, Tanrıyla halk arasında bir tür elçilik görevi yapan din uzmanı, bk. din. krş. papaz, büyücü.

---

hoca ile benzer kelimeler

ha Hoca Ali ha Ali Hoca değişik gibi gösterilen iki şeyin, gerçekte aynı olduğunu anlatan bir söz.

Cavat Hoca Cevat Hoca, özel isim

Feyzü Hoca Fevzi Hoca, erkek ismi

hoca düğünü Beş on kişinin yaptığı çalgısız düğün.

Nasîreten Hoca Nasrettin Hoca

Nasrettin Hoca öz. a. “Her yanı açık olduğu hâlde yalnız bir girişi bulunan veya kilitli olan yer” anlamındaki 'nın türbesi gibi deyiminde geçen bir söz.

---