hasıl

hasıl Ar. §¥¹il

sf. (ha:sıl) Olan, ortaya çıkan, görünen.

hasıl

1. Yeni başak tutmaya başlamış yeşil ekin. 2. Yeşilken hayvanlara yedirilmek için erken ekilen ekin. 3. Tahıl sapı. 4. Kavun, karpuz, salatalık gibi bitkilerin kökenleri.

hasıl

Ekinlerin olmasından başlayarak bütün harman işlerinin bitimine kadar geçen zaman.

hasıl

Ocak, tandır.

hasıl

Şişman (kimse).

hasıl

Çalışkan, becerikli.

hasıl

Kira (bağ, tarla için): Bizim bağı hasıla verdik.

hasıl

1. Şaplanmış çarıklık gön. 2. Çarıklık gönleri yumuşatmak için hazırlanan tuzlu su, şap. 3. Çulhaların bez dokuyacakları ipliği içine batırdıkları çavdar unundan yapılan bulamaç.

hasıl

Yem için ekilen ekin.

hasıl

Deri için şaplanmış ve yumuşatılmış; böyle bir deriden yapılmış çarık. || hasıl çarıh: yumuşak; iyi çarık

---

hasıl ile benzer kelimeler

hasıl hasıl Çabuk çabuk iş yapmayı anlatır. Ham yemişi oburca yemeyi anlatır.

hasıl etmek ortaya çıkarmak: “Muharebe, bütün yollarda, kazalarda, her yerde âdeta neşe veren bir tesir hasıl etmişti.” -H. S. Tanrıöver. Toprağı iyi işlemek.

hasıl olmak ortaya çıkmak, türemek: “Biz yanlarına gelince, her gün aynı surette geçen bu siper hayatında onlar için bir değişiklik hasıl oldu.” -H. S. Tanrıöver. Ulaşmak

hasıl tarla Sürülmüş, işlenmiş tarla.

hasıl toprak Birkaç kez sürülerek otları çıkarılmış kuvvetli toprak.

maksat hasıl olmak amaca ulaşılmak, amaç gerçekleşmek: “İmzanın arkasına saklanan adam dost, düşman her kim olursa olsun maksat hasıl olmuştu.” -H. R. Gürpınar.

---