harman

harman Far. ¬irmen

a. 1. Biçildikten sonra tahıl demetlerinin üzerinden düven geçirilerek tanelerin başaklarından ayrılması işi. 2. Bu işin yapıldığı yer veya mevsim: “Çocuğum başka çocuklarla beraber harmanda düvene binmiş dönüyor.” -R. N. Güntekin. 3. Birçok çeşitten birer parça alıp yeni birleşim oluşturma işi: Çay harmanı. Tütün harmanı. 4. Selüloz açılması aşamasından başlayıp kâğıt veya karton sayfasının meydana gelmesine kadar kullanılan bir veya birkaç kâğıt hamuru ile diğer malzemelerin meydana getirdiği sulu süspansiyon. 5. Herhangi bir şeyin toplu hâlde bulunduğu, işlendiği veya satıldığı yer. 6. mec. Herhangi bir şeyin çok bulunduğu yer: Yiğidin harman olduğu yer.

harman

Bahçe, sebze ya da meyve bahçesi.

harman

Tepe.

---

harman ile benzer kelimeler

burnunun yeli harman savurmak 1) büyüklenmek, kibirlenmek; 2) çok öfkelenmek.

derede tarla sel için, tepede harman yel için “elden çıkarmak istemediğimiz şeyleri tehlikeye açık durumlardan uzak tutmalıyız” anlamında kullanılan bir söz.

gün ola harman ola “bir gün onun da zamanı gelir” anlamında kullanılan bir söz.

harman aktarmak Düğenlenen ekini yaba ya da dirgenle alt üst etmek. (-Amasya)

harman çarşlamak Harman döğmek için buğday saplarını harman yerine yaymak.

harman çektirmek Harmandaki samanı toplamak. (-Amasya)

harman çevirmek harmanlamak.

harman çiti Harman alanını çevreleyen çit. (*Merzifon -Amasya)

---