hanım

hanım

a. 1. Kız ve kadınlara verilen unvan, bayan: Ülker Hanım. 2. Kadın, eş: “Yarın bizim hanımı çarşıya yollatır, aldırtırım gerekenleri.” -A. Kulin. 3. Toplumsal durumu, varlığı iyi olan, hizmetinde bulunulan kadın: “Becerikli hâliyle Zeynep'e ve hanımına ait bütün işleri elinin içine almıştı.” -H. E. Adıvar. 4. sf. Kadınlığın bütün iyi niteliklerini taşıyan: Hanım kadın. Hanım kız.

hanım

Hanım; hanımefendi. || henim || hanım baci: çağırma sözü olarak: hanım efendi

Hanım Köken: T.

Cinsiyet: Kız 1. Kadınlığın bütün iyi niteliklerini taşıyan kadın. 2. Kız ve kadınlara verilen bir san. 3. Eş, karı.

---

hanım ile benzer kelimeler

büyük hanım a. Aile içinde saygın yeri olan ve sözü geçen yaşlı kadın: “Bir kandil günü öteki bölükteki ın elini öpmeye gitmiştim.” -B. Felek.

hanım böceği a. hay. b. Uğur böceği.

hanım cama dayandı Sardunya çiçeği.

hanım evladı a. mec. 1. Nazlı büyütülmüş, çıtkırıldım kimse. 2. argo Piç.

hanım hanımcık sf. 1. Oturaklı davranışları olan (kadın veya kız). 2. zf. Oturaklı bir biçimde: “Kaynanam rahat vermiyor ki evimde oturayım.” -S. Birsel.

hanım iğnesi a. Kadınların ince el işlerinde kullandıkları iğne.

hanım ördeği bk. suna

küçük hanım a. Evin kızı veya genç gelini: “Küçük hanımların bayram hediyesi zevklerinin bütün incelikleriyle uygun olacaktır.” -H. Z. Uşaklıgil.

---