haklı

haklı

sf. 1. Hakka uygun, doğru, yerinde: “Fakat aşkta ne hak ne haklı ne haksız ne de bir hakikat vardır.” -M. Ş. Esendal. 2. Davası, iddiası, düşüncesi veya davranışı doğru ve adalete uygun olan (kimse): İkisinden hangisinin haklı olduğu anlaşılamadı.

haklı

Nişanlı, nikahlı.

haklı

muhik.

---

haklı ile benzer kelimeler

haklı bulmak davasını, iddiasını, düşüncesini, davranışını doğru bulmak, yerinde görmek: Müdür onu haklı buldu.

haklı çıkmak davasının, iddiasının, düşüncesinin veya davranışının doğru olduğu anlaşılmak: Bu tartışmada o haklı çıktı.

haklı kullanma İng. use of just Markayı ya da bulgu belgesini, haklı bir nedenle elinde bulundurup kullanma.

haklı nedenler İng. cogent grounds Yargıcın değerlemesi gerekli olan nedenler.

haklı olmak davası, iddiası, davranışı, düşüncesi adalete uygun olmak: “Birden döndüm ve tahminimde haklı olduğumu anladım.” -R. H. Karay.

haklı söz, haksızı Bağdat´tan çevirir “doğru söz, yanlış yolda çok ilerlemiş kişiyi bile yola getirir” anlamında kullanılan bir söz.

öncelik haklı hisse senedi İng. pre-emptive stock, pre-emptive right stock, pre-emption right stock, rights offering stock Öncelik hakkına sahip hisse senedi.

---