ha

ha

ünl. 1. İstek uyandırmak için kullanılan bir söz: Ha göreyim seni! Ha gayret! 2. (ha:) Şaşma anlatan bir söz: Amma güzel ha! Öyle oldu ha! 3. (ha:) Dikkati çekmek, uyarmak için kullanılan bir söz: “Sakın ha bir daha yapma! Sakın ha ağlamanı istemiyorum.” -A. İlhan. 4. (ha:) Bir şeyin birdenbire hatırlandığını veya kavrandığını anlatan bir söz: “Ha, miralay arzu ederse o başka tabii!” -A. İlhan. 5. bağ. Tekrarlanarak kullanıldığında eşitlik anlamı veren bir söz: Ha ben gelmişim ha o. Ha bağ ha bahçe ha tarla. 6. bağ. Bazen tekrarlanan bir emir kipinin tekrarları arasında yer alarak fiil ile anlatılan işin uzadığı ve bundan bıkıldığı bildirilir: Yürü ha yürü, yol bitmiyor ki. 7. e. kaba Evet. 8. tkz. (ha:) Soru bildiren bir söz: Sen de geldin ha?

ha

Ha, işte.

ha

Ha!, demek!, neredeyse!

ha

bk. hey

ha

1. Evet. işte. 2. Haydi, haydi bakalım. 3. Mütemadiyen, durmadan.

ha !

Ha ! || a || ha || han || he || heen

hâ

Ha!, işte!.

Ha

kim. Hahniyum elementinin simgesi.

---